ඉමිහිරිම ගීයක
පාළුවක් හිතට කැන්දන
ශෝක බර තනි ස්වරය..
සිනා හඬ ඉහිරෙන
ප්රිය තෙපුල් වෑහෙන
සාදයක අතර මැද
නොහෙලන සුසුම..
උදෑසන රෑ දහවල
මුව අගින් ගිලිහෙන
නෙක සුබපැතුම් අතරේ
නොකියවෙන සුබ පැතුම.
හිතමිතුරු ඇසුරේ
අවන්හල් අඩ අඳුරේ
පිරෙන මධු බඳුනක
දියව යන හිස් කම ..
සවනතේ වැදී
බොඳවී යන ඇමතුම් අතරේ
කිසිදාක නොඑන ඇමතුම..
ඔව් ඒ ඔබ
දහසකුත් සතුටු දෑ මැද
නොරැඳී රඳන
එකම දුක..
No comments:
Post a Comment