The Outrun (2024)

කාලෙකට පස්සෙ මතක හිටින චරිතෙකින් සීෂා (Saoirse Ronan) ව දැකගන්න ලැබීම සතුටක්. සීෂා කියන්නෙ පොඩි වයසකදිම Atonement සහ The Lovely Bones වගේ චිත්‍රපටවලින් සෑහෙන ජනප්‍රියත්වයක් ලබා ගත්තු වගේම ලොකු පරාසයක රංගන කුසලතාවක් ඇති බව ඔප්පු කර පෙන්නූ කෙනෙක්. පසුකාලීනව එයාව වැඩි පුර දැක ගන්න ලැබුණේ Lady Bird, Little Women වගේ Feminine Energy එක වැඩිපුර මතුකර පෙන්නුව චිත්‍රපටිවලින්. ඒ වගේම මේ අවුරුද්දේ සීෂාගේ Comeback එක වෙන්නෙත් ඒ වැනිම කතාපුවතක් මුල් කරගත්තු වැඩකින්. එක අතකින් මේක එයා වෙනුවෙන්ම ලියපු තිර රචනාවක් ද කියලා හිතෙනවා, අනෙක් අතින් එයා රඟපෑම දිහා බලා ඉන්න විතරක් ම බලන්න හැකි චිත්‍රපටියක් විදිහටත් නම් කරන්න ඕන නම් පුළුවන් කම තියනවා.

කොහොම වුණත් The Outrun නිර්මාණය වෙන්නෙ ස්කොට්ලන්ත මාධ්‍යවේදිනියක් වුණු Amy Liptrot තමන්ගේ ජීවිත අත්දැකීම් සටහන් කරමින් මේ නමින්ම රචනා කරපු කෘතියකින්. චිත්‍රපටියේ ප්‍රධාන චරිතෙ වෙන්නෙ Rona නම් තරුණ ගෑනු ලමයෙක්. Rona ජීවත් වෙන්නෙ මහා බ්‍රිතාන්‍යයේ ස්කොට්ලන්ත වෙරළින් උතුරේ පිහිටි දූපත් සමූහයක් වුණු ඕක්නි දූපත්වලින් එකක. Rona තමන් ඉතාම ප්‍රිය කරන ජීව විද්‍යාව අංශයෙන් උසස් අධ්‍යාපනය ලබන්න ලන්ඩන් නගරයට එනවා. ලන්ඩන්වලදී නිදහස් සහ විනෝදකාමී ජීවිතයකට හුරු වෙන Rona තමන් වගේම යාළුමිත්‍රයන් පිරිසකුත් ඇති කරගන්නවා. නමුත් ඔය අතරෙ ටිකක් අවදානම්කාරී කෙනෙක් Rona ගේ ජීවිතේට ළං වෙලා එයාට නැතුවම බැරි කෙනෙක් බවට පත්වෙනවා. මේ කියන කෙනා ගැන නම් අපි හොඳහැටි දන්නවා. එයා ගැන විවිධාකාර මට්ටම්වල අත්දැකීම් අපිට තියනවා. ජීවිතේදි එක මොහොතකට යථාර්ථයෙන් අපිව දුර ඈතට අරගෙන ගිහිල්ලා පොඩි සතුටක් ඇති කරවන්න මෙයාට පුළුවන්, ඒ වගේම ජීවිතයක සතුට නැති නාස්ති කරලා ඒ ජීවිතේ ඉවරම කරලා දාන්නත් එයාට පුළුවන්. එයාගෙ නම තමා ඇල්කොහොල්. අපිට එයා අරන් එන නිදහස සහ විනෝදය නිසා අපි එයාට ළං වුණත් ඒත් එක්කම සමාජය ඉස්සරහ අවමානයට ලක්වීම, ඇබ්බැහි වීම, ශරීර සෞඛ්‍ය පිරිහිලා නොයෙක් ලෙඩ රෝගවලට ගොදුරුවීම වගේ විනාශකාරී දේවලුත් එයා අරගෙන එන නිසා ඉතාම අරපරෙස්සම්සහගතව සහ සීමා සහිතව ඇසුරු කළ යුතු කෙනෙක් එයා. Rona ගේ ජීවිත අත්දැකීම දිහා බැලුවොත්, ඇල්කොහොල් කියන්න Rona ට නම් කොයි ආකාරයකින්වත් හොඳ මිත්‍රයෙක් වෙන්නෙ නෑ. මොකද Rona තදබල මට්ටමෙන් ඇල්කොහොල් ඇබ්බැහියෙක් බවට පත්වෙන නිසා එයාගේ ජීවිතේ තනිකර අවුල් ජාලාවක් වෙලයි අවසානේ නතරවෙන්නෙ. කොහොමහරි මාස කිහිපයක් නේවාසිකව මත්ද්‍රව්‍ය නිවාරණ වැඩසටහනකට සහභාගිවෙලා ජීවිතේ ඇතුළෙත් මතට තිත තියලා Rona ආපහු තමන් උපන්න ගම්පළාත වුණ ඕක්නි දූපත්වලට එනවා. පරිසරය, වනසත්වයින් ගැන තියන උනන්දුව නිසාම Rona ඊට සම්බන්ධ රැකියාවකුත් සොයාගන්නවා. නමුත් අතීතයේ අඳුරු සෙවණැලි වලින් ඒතරම් ලේසියට පහසුවට ගැලවෙන්න එයාට හැකියාව ලැබෙන්නෙ නෑ.

මූලික වශයෙන් චිත්‍රපටය ඇතුළෙ දැකගන්න ලැබෙන්නෙ ඔන්න ඔය දේවල් ටික. නමුත් ඔය පිළිවෙළට නොවෙයි. ඒ තමයි මේ කතාවෙ විශේෂත්වය. අනුපිළිවෙලකින් තොරව අතරින් පතර නමුත් එකින් එක සම්බන්ධවෙන සිද්ධි, මතක ආවර්ජන, සිහිනමය දර්ශන, ආත්ම කථනයන්ගෙන් මේ කතාව සමන්විත වීම. Rona ගේ මේ ආත්ම ප්‍රකාශයන් චිත්‍රපටිය ඇතුළෙදි ඇගේ ජීවිත දර්ශනය එක්ක සෑහෙන අරුත් මතු කරනවා. ඒවගේම සොබාදහම සහ භූමි දර්ශනවලටත් මේ චිත්‍රපටියේ වැදගත් තැනක් වෙන් වෙනවා. මං කලින් කිව්වා සීෂා දිහා බලන් ඉන්න විතරක් මේ චිත්‍රපටිය බලන් ඉන්න පුළුවන් කියලා. අනිත් කාරණය තමා මේ අලංකාර භූමි දර්ශන, ඝෝෂා කරමින් රළ නගන සුවිශාල අත්ලාන්තික් සයුර, රළගෙඩි හැපෙන වෙරළබඩ සුවිසල් ගිරි කුළු, සුදුපාට ඝන මීදුම, බැලූ බැලූ අත පැතිරුණ කොළපාට තැනිතලා භූමි, තැනි බිම්වල තෘණ පඳුරු පිසගෙන හමායන කෙළවරක් නැති සුළං දහරාවන්, ඒ සුළං දිගේ කෑ ගහගෙන අත්තටු විහිදන මුහුදු ලිහිණි, සැරින් සැරේ මුහුදේ රැළි අස්සෙන් එබී බලන සීල් සත්තු, The Outrun කියන්නේ ඇහිපිය නොහෙළා බලා ඉන්න හැකි භාවනාමය සිනමා අත්දැකීමක් බවට පත් කරන්නේ මේ දේවල් තමා. කිව්වත් වගේ මේක තරමක මන්දගාමී ගලායාමක් තියන කතාවක්. හෙමින් සැරේ සැනසිල්ලේ විඳගතයුතු සිනමා කෘතියක්. කවුරු හරි කෙනෙක් මේක නරඹන්න තෝරාගන්නවනම් ඒ කාරණේ සිහිතබා ගත්තොත් වැදගත් කියලා හිතෙනවා.