The invisible guest (2016) (භාෂාව - ස්පාඤ්ඤ)

හෝටල් කාමරය ඇතුලෙ ඉඳන් ඒඩ්‍රියන් හෙමින් ඇස් අරිනව. ඔහු ඉන්නෙ බිම වැතිරිල. ඔලුවෙ වම් පැත්තෙන් ලොකු වේදනාවක් දැනෙනව. තමන් ඉස්සරහ තියන කණ්නාඩිය කෑලි කෑලි වලට බිඳිල ගිහින්. අමාරුවෙන් අමාරුවෙන් නැගිටින්න ඒඩ්‍රියන් උත්සහ කරනව. එතකොටම කවුද දොරට තට්ටු කරනව "කවුද ඇතුලෙ ඉන්නෙ" ඒඩ්‍රියන් අමාරුවෙන් නැගිටිනව "අපි පොලීසියෙන්" හෙමින් හෙමින් දොර ලඟට යන අතරේ කාමරයෙ තිබුණු කිරිගරුඬ පිලිමයක් බිම වැටිල තියන හැටි ඔහු දකිනව. පිලිමයේ ලේ තැවරිලා. ඔහු ලෝරාගෙ කාමරයට යනව. ඈ සිහිසුන්ව බිම වැතිරිලා. සල්ලි නෝට්ටු ඈ වටා විසිරිලා. "ලෝරා ලෝරා.. ඔයාට මොකද වුණේ ... කතා කරන්න ලෝරා!!!" පේන විදිහට ඈ මියගිහින්! "උදව් කරන්න .. අපිට උදව් කරන්න" ඔහු කෑගහනව.. එතකොටම පොලිසිය කාමරයට කඩාවදිනව. ලෝරා මියගිහින්. නෑ ඈව මරාදමල කිව්වොත් තමා හරි. ඒත් කාමරය ඇතුලෙන්ම අගුලු දමලයි තිබුණේ. සීත සෘතුව නිසා හෝටලේ ජනෙල් ඔක්කොම අගුලු දමලයි තියෙන්නෙ. පැහැදිලිවම පිටස්තරයෙකුට කාමරයට ඇතුලුවෙන්න වත් එයින් පිට වෙන්නවත් වෙන ක්‍රමයක් නෑ. මිනීමැරුම් චෝදනාව එල්ලවෙන්නෙ ඒඩ්‍රියන් ට. ඒඩ්‍රියන් එසේ මෙසේ පුද්ගලයෙක් නෙමේ. ඔහු දැවැන්ත ව්‍යාපාරිකයෙක්. කෝටිපතියෙක්. ජීවිතේ තරුණ වයසෙම විශාල මුදල් ප්‍රමාණයක් උපයන පුද්ගලයෙක්. නීතිඥ ඇලෙක්ස් මහත්මය තමා මෙතනදි ඔහුගෙ නීතිමය කටයුතු මෙහෙයවන්නෙ. ඒඩ්‍රියන් ට විරුද්ධව පැහැදිලි සාක්ෂි ඇති බවත් ඒවා උසාවියට ඉදිරිපත් කිරීමට නියමිත බවත් ඔවුන් සොයාගන්නව. ඇලෙක්ස් විශේෂඥ සහය පතනව. ඒ තමා මේ වගෙ නඩු බොහොමයක් විසඳා ඇති බව සුප්‍රසිද්ධ වර්ජිනියා ගුඩ්මන් මහත්මිය. එදා රෑ ඈ ඒඩ්‍රියන් හමුවට එනවා. ඈ ඒඩ්‍රියන් නිවැරදිකරු බව ඔප්පු කල යුතුයි. ඔවුන්ට තියෙන්නෙ එක රැයක් පමණයි. ඈ ඒඩ්‍රියන්ගෙන් ප්‍රශ්න කරමින් සිද්ධියෙ සුලමුල සොයාගන්න උත්සහයක යෙදෙනව. ඈ හිතනවට වඩා බොහොම දක්ෂ බවයි පේන්නෙ. ඔය අතරෙ තමා ඒ එක්තරා අඳුරු අතීත සිදුවීම කරළියට එන්නෙ. පාලු වනාන්තරයකින් පටන් ගන්න ඒ සිදුවීම් පෙල ඉන්පසු එකිනෙක ගැටෙමින් ඇදී යන්නෙ කුතුහලය දෙගුණ තෙගුණ කරමින්...

The invisible guest නැත්නම් ස්පාඤ්ඤ භාෂාවෙන් contratiempo සිනමාපටයකින් දැනෙන කුතුහලය උපරිම තැනකට ගේනව. 2012 අවුරුද්දෙ The body නමින් මෙවැනිම චිත්‍රපටයක් නිර්මාණය කරන Oriol Paulo කියන අද්‍යක්ෂවරයා තමා මේ චිත්‍රපටයත් නිර්මාණය කරන්නෙ. කුතුහලයට අමතරම ජීවිතේ ගැන බොහොම වටිනා පාඩමක් කියාදෙමින් තමා මේ කතාව නිමවෙන්නෙ. ඒ තමා මුදල් කියන දේ ජීවිතේට කොයිතරම් අවශ්‍ය වුණත් මනුශ්‍ය වටිනාකම් කියන දේ එක මොහොතක දි නැගීසිටින බවත් එතනදි මුදල් වලට කරන්න දෙයක් නැති වෙන බවත්.! මුලින් කිව්වා වගේ කතාව ගොඩනැංවීම හා ගලාගෙන යාම හොඳ මට්ටමකින් දකින්න ලැබුණ. වෙලාවකට "පාපනාසම්" එහෙම නැත්තම් අපි කවුරුත් දන්න විදිහට "ධර්ම යුද්ධ" චිත්‍රපට සිහිගන්වනව. ත්‍රාසය කුතුහලය පිරුණු "ඊලඟට මොකක්ද වෙන්නෙ" කියන දැඩි අවධානයකින් නරඹන්නා ඇද බැඳ තබාගන්න චිත්‍රපටයක් විදිහට The invisible guest ඉහළින්ම නිර්දේශ කරන්න පුලුවන්

Bird box (2018)

ලෝක අවසානය ගැන මේ වෙනකොට සිනමා නිර්මාණ සෑහෙන ප්‍රමාණයක් නිර්මාණය වෙලා ඇති. Bird box කියන්නෙ ඒ අතරින් සුවිශේෂී ව හඳුනාගන්න පුලුවන් නිර්මාණයක්. "ගැහැණිය" වෙනුවෙන් විශාල ඉඩකඩක් මේ චිත්‍රපටයෙ වෙන් වෙලා තියනව. අන්තවාදී ස්වරූපයෙන් බැහැරවෙලා මානුෂිකත්වයට කිට්ටු වුණ ස්ත්‍රීවාදයක් අපි මේක ඇතුලෙ දකිනව. මේක නිර්මාණය කරන්නෙත් "සුසාන් බියර්" නම් "අද්‍යක්ෂවරියක්.

ලෝකයට හිටිගමන් අත්භූත සත්තු විශේෂයක් පහළ වෙනව. මේ සත්තුන්ව දකින ඕනෑම කෙනෙක් ඒ මොහොතේ ම සියදිවි නසා ගන්නව. පාරවල් දිගට මිනිස්සු රොත්ත පිටින් මැරෙනව. ගෙයක් ඇතුලෙ හිරවෙන පිරිසක් ජීවිතේ ගලවගන්න සමත් වෙනව. මේ අතර ඉන්න මැලරි කියන ගර්භනී කාන්තාව වටා තමයි කතාව ගොඩ නැගෙන්නෙ. 

"අම්මා" කියන චරිතය මේ චිත්‍රපටයෙ බොහොම ප්‍රබලව මතුවෙනව. අම්මාකෙනෙක් තමාගෙ ජීවිතය ගැනවත් හිතන්නෙ නැතුව දරුවන්ව රැකබලාගන්න දරන වෙහෙස ඉතාම ඉහළින් පෙන්වා දෙනව. එතනදි අම්මා විදිහට රංගනයේ යෙදෙන සුරූපී "සැන්ඩ්‍රා බුලොක්" ගේ රංගනය කිසිසේත් අමතක කල නොහැකියි. ඔවුන්ගෙ අවට මේ සත්ත්වයා නිතරම ගැවසෙන නිසා ගෙයින් පිටත යද්දී කොයිම වෙලාවකවත් ඇස් ඇර බලන්න බෑ. ඒ නිසා ජීවිතය පවත්වගන්න ඔවුන්ට සෑහෙන දුකක් විඳින්න සිද්ධ වෙනව. 

මේ සත්තව විශේෂය මොකක් හෝ යමක් සංකේතවත් කරන බව තමා මට හිතෙන්නෙ. ඒ මේ ලෝකෙ පවතින නොයෙක් දෘෂ්ටි වාදයන් ද, ආගම් ජාති කුල මල කියල මිනිස්සුම හදා ගත්ත බෙදීම් ද ? මේ මතවාද වල ගොදුරු බවට පත්වීමෙන් මිනිස්සු තමන්ගෙ පුද්ගල භාවයන් අහෝසි කරගනිමින් ඉන්න බව ද මේ අපි දකින්නෙ.? කොහොම වුණත් මේ අවසානයට මම කැමතියි. ඒක බලාපොරොත්තු දල්වාලන්න සමත් වෙනව. ලෝකය කොයි තරම් විනාශකාරී වුණත් මේ දෙයකින්ම මිදුණු යම් තැනක් ඇති බව හිතන්න ඒක පොළඹනව. IMBD වල හිමිවෙලා තියෙන 6.8 ට වඩා අගයක් මේකට හිමිවිය යුතුයි කියල මම හිතන්නෙ. Bird box කියන්නෙ ත්‍රාසය කුතුහලය පිරුණු, ප්‍රබල කතා තේමාවක් තියන බොහොම සාර්ථක නිර්මාණයක් විදිහට හඳුන්වන්න කැමතියි..

.................

උදේ සිට මුළු දවස

නොනවතී රළ නගන 

විඩාපත් කළපු දිය තුළ

දියව යයි සඳ එළිය..

කොහේදෝ මල් උයනක

සුවඳ සිහි කර කර

කඳු අතර තැනිතලා බිමක

නතරවේ මඳ සුළඟ...

එතෙර කළ නිම වූ පසුව 

අවසාන මගියා ද

තොටුපළක උරහිස මත

සීරුවට හිස තබයි ඔරුව

Imaikka nodigal (2018) (භාෂාව - දමිළ)

Rastaasan එක්ක මේ අවුරුද්දෙ ඉන්දියානු සිනමාවෙ දැකපු තවත් හොඳම crime/thriller අත්දැකීමක් විදිහට හඳුන්වන්න පුලුවන් සිනමාපටයක් Imaikka nodigal. Rastaasan වල දැක්ක ප්‍රධාන දුර්වලකමක් තමා මුල ඉඳන් අරගෙන ආව කුතුහලය අවසාන භාගය වෙනකොට තරමක් දියාරුවී යාමත් දුෂ්ට චරිතය එතරම් ප්‍රභලව මතු නොවීමත්. Imaikka nodigal ඒ අතින් ඉදිරියෙන් තියන්න පුලුවන් කියල මම හිතන්නෙ. 

"රුද්‍රා" නමින් තමන්ව හඳුන්වාගන්න දාම ඝාතකයෙක් (serial killer) පසුපස්සෙ යන අංජලී නම් පොලිස් නිලධාරිනිය අවසානෙ මෙහෙයුමකින් රුද්‍රාව කොටු කරගන්න සමත් වෙනව. එතනදි අංජලී අතින් රුද්‍රා මිය යනව. මේ සිද්ධියෙන් අවුරුදු පහකට පස්සෙ ආයෙමත් රුද්‍රා ක්‍රියාත්මක වී ඇති බව පොලීසිය දැනගන්නව. වතාවක් නිශ්චිතවම මරාදැමුණු රුද්‍රා නැවතත් මතුවෙන්නෙ කොහොමද? Imaikka nodigal චිත්‍රපටය පටන්ගන්නෙ එතනින්.

සාමාන්‍යයෙන් මේ වගේ අභිරහස් ඝාතකයින් වටා නිර්මාණය වුණ චිත්‍රපට වල දි ඝාතකයා කවුද කියල ප්‍රේක්ෂකයා දකින්නෙ චිත්‍රපටය අවසානෙ. නමුත් මෙතනදි ඝාතකයා කවුද කියල ප්‍රේක්ෂකයා මුල ඉඳන්ම දකිනව. එහෙනම් කුතුහලයක් ඉතිරි වෙන්න දෙයක් නෑ නේද කියා හිතෙන්න පුලුවන්. නමුත් එහෙම වෙන්නෙ නෑ. රුද්‍රා ගෙ චරිතය රඟදක්වන්නෙ සුප්‍රකට ඉන්දියානු සිනමා නිර්මාණකරුවෙක් වුණ "අනුරාග් කාශ්‍යප්", ඒ වගේම මෑතකදි ප්‍රේක්ෂකයන් අතරෙ සෑහෙන ජනප්‍රියත්වයට පත්වුණ "විජේ සේදුපති" මේකෙ සුළු චරිතයකට රංගනයෙන් දායක වෙනව. පොලිස් නිළධාරීනියගේ චරිතය නිරූපණය කරන්නෙ සුරූපී "නයනතාරා".

මුල ඉඳන්ම අපරාධකරුවාව දකින්න ලැබුණත් අවසානය කොහෙත්ම හිතාගන්න පුලුවන් විදිහේ එකක් නොවෙයි. ඒ plot twist එක ඇත්තටම සාර්ථකයි. Rastaasan එක්ක සසඳද්දී Imaikka nodigal අබිරහස් ස්වරූපයට වඩා ක්‍රියාදාම පැත්තට ටිකක් නැඹුරුතාව දක්වන බව තමා මට හිතෙන්නෙ මොනවා වුණත් crime / thriller වර්ගයේ රසිකයන්ට නම් මේක හොඳ සිනමා අත්දැකීමක් වේවි.

Koode (2018) (භාෂාව - මලයාලම්)

Koode ගැන කෙටියෙන් කියනව නම් මලයාලම් සිනමාවෙ හෘදයාංගම ගුණය බොහොම ඉහළින් රැකගත්තු සිනමාපටයක් විදිහට හඳුන්වාදෙන්න පුලුවන් ඒවගේම මේක 2014 අවුරුද්දෙ මරාති හාෂාවෙන් නිර්මාණය වුණු Happy journey චිත්‍රපටයෙ ප්‍රතිනිර්මාණයක්. කේරළයේ නීලගිරි කඳුකරයේ අතිශය සුන්දර පරිසරය පසුබිම් කරගෙන රූපගත කර තියෙන මේ කතාව පුරාම අපිට දකින්න ලැබෙන්නෙ ඇහැට ප්‍රිය බොහොම සෞම්‍ය රූප රාමු පෙළක්. Violence මතු වෙන අවස්තා කීපයක් තිබුණත් ඒ හැම තැනකදිම අවම වශයෙන් violence යොදාගෙන තිබුණා. කතාව ගැන වැඩි විස්තරයක් කියන්නෙ නෑ. මූලිකවම චිත්‍රපටය ඇතුලෙ කතාකරන්නෙ මනුශ්‍ය බැඳීම් ගැන. සහෝදර බැඳීම්, ප්‍රේමාන්විත බැඳීම්, ගුරු ගෝල සම්බන්ධතාව, දෙමාපිය දූ දරු සම්බන්ධතාව, අතීත මතකයන් එක්ක මේ දේවල් ජීවිතයට බලපාන ආකාරය තමා අපි koode චිත්‍රපටයෙන් දකින්නෙ. මේ චිත්‍රපටයෙ ප්‍රධාන චරිතය වුණ ජෝෂුවා ගෙ සහෝදරිය ජෙනී එක තැනකදි කියනව අපි කරන කියන හැමදේටම බලපාන මූලික හේතු දෙකක් තියන බව. ඒ අපි ඒ දෙය කල යුතු නිසා ඒ කියන්නෙ යුතු කමක් ඉටුකිරීම වශයෙන් සහ අනිත් කාරණය තමා අපි ඒ දෙයට ආදරය කරන නිසා, අපි ඒ දෙයත් එක්ක බැඳිල තියන නිසා. ඉතින් මේ යුතුකම් සහ ආදරය අතරෙන් ගලාගෙන යන ජීවිතය දිය සායම් චිත්‍රයක් වගේ සුන්දරව ප්‍රතිනිර්මාණය කරන සිනමාපටයක් විදිහට koode හඳුන්වන්න පුලුවන්. ඒවගේම සංගීතයත් ඒ ඒ අවස්ථාවන්ට අනුව හැඟීම් දැනවෙන අයුරින් යොදාගෙන තිබුණ. සිනමා රසිකයන් අතරෙ බොහොම ජනප්‍රිය මලයාලම් චිත්‍රපටයක් තමා premam කියන්නෙ. Premam බැලුවා නම් රස වින්දා නම් මේ සිනමා නිර්මාණයත් මගහැරගන්න එපා කියලයි කියන්න තියෙන්නෙ. ඒ හැර හදවතටම දැනෙන චිත්‍රපටයක් බලන්න කැමති ඕනෑම කෙනෙකුට මේක ඉහළින් ම නිර්දේශ කරනව.

Pariyerum Perumal (2018) (භාෂාව - දමිළ)

2018 කියන්නෙ ඉන්දියානු සිනමාවට බොහොම හොඳ අවුරුද්දක් බව තමා පේන්න තියෙන්නෙ. විශේෂයෙන් දකුණු ඉන්දියානු සිනමාවෙ, ප්‍රේක්ෂකයන් අතරෙ ජනප්‍රියත්වයක් දිනාගන්න සමත් වුණු වගේම ප්‍රබල කතා පුවත් සහිත සිනමාපට කීපයක්ම එකපිට තිරගත වුණා. Pariyerum Perumal කියන්නෙ ඒවගෙ ඉතාම හද කම්පා කරවනසුළු අත්දැකීමක් අරගෙන එන සිනමා නිර්මාණයක්.

චිත්‍රපටයෙ කතාව කෙටියෙන් මෙහෙමයි. Pariyerum Perumal ඉන්දියාවෙ බොහොම දුෂ්කර ගමක වාසය කරන තරුණයෙක්. මේ ගමේ අයගෙ විෂේශත්වය තමා ඒ හැම කෙනෙක්ම පහත් යැයි සම්මත කුලයකට අයිති අය වීම. Perumal ඉගෙනීමට දක්ෂයෙක්. එයාගෙ එකම අරමුණ හොඳට ඉගෙනගෙන නීතීඥයෙක් වෙන එක. ඉතිං Perumal ට නීති විද්‍යාලයට ඇතුලුවෙන්න හැකියාව ලැබෙනව. Perumal ට ලොකුම ගැටලුවකට මුහුණදෙන්න වෙන්න ඉන්පස්සෙ. මොකද නීති විද්‍යාලෙ ඉගැන්වීම් කටයුතු කරන්නෙ සම්පූර්ණයෙන්ම ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන්. කොච්චර හොඳට ඉගෙනගත්තත් Perumal ගෙ ඉංග්‍රීසි දැනුම බොහොම දුර්වලයි. මෙහෙම අසරණ වෙලා ඉන්න වෙලාවක තමා කාන්තාරෙකට වැටෙන පොද වැස්සක් වගේ Perumal ට ජ්‍යෝතිකා එහෙම නැත්තම් ජෝ ව මුණගැහෙන්නෙ. ජෝ , Perumal ට ඉංග්‍රීසි ඉගෙනගන්න උදව් කරනව, ටිකෙන් ටික මේ සම්බන්ධතාව මිතුරු කමකට එහා ගිය තැනකට එනව. ජෝ, අයිති වෙන්නෙ සාමාන්‍යයෙන් උසස් කුලයකට, Perumal ගැන දැනගන්න ජෝ ගෙ තාත්තා Perumal ව ජෝ ගෙන් ඈත් කරන්න උත්සහ කරනව. මේ අතරෙ, කුලය නිසා නීති විද්‍යාලය ඇතුලෙත් Perumal ට නොයෙක් කරදර වලට මුහුණ දෙන්න සිද්දවෙනව. ඉතින් අවසානෙ Perumal ට මොකක් වේවි ද? 

ජාතිය, කුලය මුල් කරගෙන මිනිස්සුන් පීඩාවට පත්කිරීමේ අමානුෂික ස්වභාවය මේ චිත්‍රපටයෙ බොහොම අනුවේදනීය ආකාරයෙන් පෙන්නා දෙනව. ඇත්තටම ඒ සංවේදීකම එක්ක මේ චිත්‍රපටය බලන ඕනෑම කෙනෙකුගෙ ප්‍රාර්ථනාව තමා ඒ පටු බෙදීම් සමාජෙන් තුරන්වෙලා යන්න ඕන කියන එක. යම් ජාතියක් නිසා, කුලයක් නිසා මනුස්සයෙකුට තවත් මනුස්සයෙක් "මනුස්සයෙක්" විදිහට දකින්න බැරිනම් ඒ ජාතිය මොකටද , ඒ කුලය මොකට ද...!

සාමාන්‍යයෙන් දමිල චිත්‍රපට නොබලන කෙනෙකුරට වුණත් මේක මගහැර නොගත යුතු සිනමා අත්දැකීමක් බව තමා කියන්නෙ

ඉතිං ඔබ මෙතැනින් නික්මෙන්න.

ඉතිං ඔබ මෙතැනින් නික්මෙන්න. 

ඇස් අගින් බේරී

කොපුල් රූරා ගලන

සීතලම කඳුළකට

එපා තව ඉඩ දෙන්න. 

තබා කෙටි පියවර

මෙතෙක් කල් පැමිණි දුර

මතක විතරක් 

ඇතිය මට සැනහෙන්න..

රෑ අහස වසා ගෙන

සිහින් එළි පතුරවන

දහස් ගණනක් තරු වලට

ඔබේ උවනත දෙන්න..

ඉතිං මට පුලුවන්

සඳ නොමැති හැම රෑක

ඔබේ රුව දැකගන්න...

කඳුවළල්ලෙන් එහා

ලොවක් ඇත මඟ බලන්

යා යුතුයි ඔබ ඒ වෙතට

දැන් දැන් ම..

නොකියාම තව යමක්

හැරී නොබලා වරක්

සුළඟ සේ එක්වරම

හැරයන්න..

96 චිත්‍රපටය නැරඹීමෙන් පසු ඇති වුණ සිතුවිල්ලකි.