මම සාමාන්යන් tv series බලලා තියෙන්නෙ බොහොම අඩුවෙන්. ඒ Episode ගණන් කාලය වෙන්කරගෙන බලන්න ඉඩපාඩුවක් ලැබෙන්න නැති තරම් හින්දා. එහෙම පුලුවන් කමක් තිබුණ කාලෙ Game of Thrones සහ Breaking Bad බැලුව එක ගැන නම් සතුටුයි. මොකද ඔය කාලෙ ඕක මග ඇරුණා නම් බොහොම දුරට ඕව බලන්න ආයෙ නොහිතෙන්න ඉඩ වැඩි නිසා. රූපවාහිනී මාලාවැඩසටහන් ඉතිහාසෙ උඩම තැන කෙසේ වෙතත් අඩුගණනෙ ඒ කිට්ටුවෙන්ම තියන්න පුලුවන් වැඩ ඒවා. මේක ලියන්න හිතුණෙ ඔය ගණයට දාන්න පුලුවන් තවත් වැඩක් පහුගිය කාලෙ බැලූ හින්දා. වාසනාවට මේක කොටස් අටක් පමණක් තියන කුඩා පරිමාණෙ series එකක්. ඒ තමා Mare of Easttown. මං ආසම Crime/ thriller වැඩක් නිසා ආපු දවස්වලම බලන්න ඕන කියල හිතුණත් කොටස් 8 ක්ම බලන්න තියන හින්දා ඒ සිතුවිල්ල එහෙමම යටපත් වෙලා ගියා. Crime/ thriller එකක් වීමට අමතරව පහුවෙලා හරි බලන්න හිතුණෙ Kate Winslet ප්රධාන චරිතය කරන නිසා කියල නොකියා ඉන්නම්. ටයිටැනික්වලට පස්සෙ මට බලන්න ලැබුණ එයා උන්නු Sense and Sensibility, Eternal Sunshine of the Spotless Mind, The Reader, Revolutionary Road, The Dressmaker වගේ චිත්රපටි නිසා Kate මගේ ලෝකෙ අමතක නොවෙන චරිතයක් බවට පත්වෙලා තිබුණා. ඉතින් එහෙම වෙද්දී Mare of Easttown වගේ වැඩක් මගඇරගෙන බැහැනේ. හැබැයි කොයි විදිහකින් හරි මැරෙන්න කලින් ඕක බලන්න ලැබීම ලොකු දෙයක් කියලා හිතුණෙ අවසන් කොටසත් බලලා ඉවර වුණායින් පස්සෙයි. බලලා ඉවර කරලා මාස ගණනක් ගෙවුණත් තවමත් ඒ සිද්ධිය සහ ඒ වටා උන්නු චරිත මතක ලෝකෙ ඇවිදින අඩි සද්දේ ඇහෙනවා.
Wednesday, February 12, 2025
Mare of Easttown
Sunday, February 9, 2025
සිනහවක් සමග මියැදෙනු හැකි නම්.......
අලුතෙන් හැදෙන සින්දු කොයිතරම් කනේ හැප්පිලා ගියත් Bruno Mars ගෙ Die with a Smile කියන්නෙ ඒවා අතරෙ සෑහෙන ඔලුවෙ රැඳිලා තියන melody එකක්. Bruno මුල් කාලීනව කියපු සිංදු සෙට් එක ඒ කියන්නෙ Grenade, Just the way you are, Count on me, Marry you, Lazy song වගේ ඒවා මගේ නම් ජීවිතේ අතීතකාමී මතක ඇතුලෙ තවමත් නොමැකි තියෙනව. අවුරුදු දොළහක් දහතුනක් තිස්සෙ උදේ පාන්දර නැගිටගෙන ඉස්කෝලෙ දුවල ගතකරපු ජීවිතේ ඉවර කරලා රටතොට සමාජෙ හැටි ගැන මෙලෝ මලදානයක් නොදැන ආපහු රස්සා ජීවිතේකට මාරුවෙනකම් ගෙවා දැම්ම සංක්රාන්තික කාලයක් ඇතුළෙයි මේව මට ඇහෙන්න ගත්තෙ. ඒක ඇවිල්ලා තනිකරම මුදලක් හම්බකරගන්නවට හරි නැත්නම් වෙනත් මොනවටවත් වඩා හිතේ ආසාවට දේවල් කරමින් ගෙවුණු පුදුමාකාර නිදහස්කාමී කාලයක්. මං ටිකක් වැඩිපුර කලයක් ඔහොම ගතකලා. මං හිතන්නෙ ඉන්ටනෙට්, සෝෂල්මීඩියා සමාජෙ අස්සක් මුල්ලක් නෑර බෝවෙන්න පටන් ගනිමින් තිබුණෙ එතකොට. ඒ කාලෙ වැළඳිච්ච Rock music පිස්සුව එක්ක Green day, Simple plan, Metallica, Pink Floyd වගේ බෑන්ඩ් හොය හොයා අහන කාලෙ pop music වලින් තදින්ම හිතේ රැඳුණා Bruno Mars ගෙ සින්දු. මේ අලුතෙන් ඇවිත් තියන Die with a smile කියන්නෙ ඒ නොස්ටැලිජික මතක අවුස්සන්න තරම් බලගතු melody එකක් මට නම්. අවුරුදු 15 කට විතර පස්සෙ වුණත් මේ මනුස්සයගෙ කටහඬ එදා වගේම ඇහෙනවා තවම.
Thursday, January 23, 2025
A Real Pain (2024)
මේ ලෝකෙ මේ තරම් විචිත්රවත් තැනක් වෙන්නේ වගේම තවත් වෙලාවකදී මේ තරම් එපාම කරපු තැනක් බවට පත්වෙන්නේ මිනිස්සු අතර තියන නොයෙක් වෙනස් කම් හින්දා. එකම පවුලක දෙන්නෙක් වුණත් එක සමාන වෙන තැන් වගේම අහසට පොළොව වගේ වෙනස් වෙන තැන් තියනවා. හරියට එකෙක් තාරාවෙක් අනිකා පාත්තයෙක් වගේ තමා. සමානයි ඒත් වෙනස්. 2024 අවුරුද්දේ ආව A Real Pain කියන්නෙත් ඒවගේ දෙන්නෙක් ගැන කියවෙන චිත්රපටියක්. එක්කෙනෙකුගෙ නම ඩේවිඩ්, අනික් එක්කෙනා බෙන්ජි. මේ දෙන්නාම යුදෙව් ජාතික ඥාති සහෝදරයෝ. මෙයාලගේ ආච්චි අම්මා දෙවන ලෝක යුද්ධ කාලෙ යුරෝපයේ යුදෙව් දඩයම සිද්ධ වෙද්දී යුධ උණුසුම සැරටම දැනුණ පෝලන්තයෙන් පළා ඇවිත් නිදහස් ජීවිතයක් ලබා ගනිමින් ඇමරිකාවේ පදිංචි වුණ කෙනෙක්. ඒ ආච්චි අම්මාගෙත් පුත්තු දෙන්නාගෙ දරුවෝ තමා මේ. කාලෙකින් මුණගැහිලා නැති හින්දා මේ දෙන්නා සතියක් පෝලන්තයේ සංචාරයකට යන්න කතා කරගන්නවා. ඒ අතරේ ඒ රටේ ආච්චි අම්මා උන්නාය කියන ගෙදරත් දැකබලා ගන්නත් සැලසුම් කරනවා. ඩේවිඩ් ගේත් බෙන්ජි ගේත් සතියක පෝලන්ත සවාරිය තමා A Real Pain චිත්රපටියට ඇතුළත් වෙන්නේ.
Sunday, January 19, 2025
The Murder of Roger Ackroyd
1925 සැප්තැම්බර් 18 වෙනි සෙනසුරාදාව කියන්නෙ පැහැබර කාළගුණයක් තිබුණ බොහොම සාමාන්ය දවසක් වුණත් කිංග්ස් ඇබට් ගම්මානයට ඒක එහෙම වුණේ නෑ. හේතුව තමා ගමේ තිබුණු ප්රභූ නිවාස දෙකකින් එකක් වුණු, ව්යාපාරික රොජර් ඇක්රොයිඩ් මහත්මයගේ නිවසේ අධ්යන කාමරය ඇතුළේදි ඔහුව මරා දමා සිටියදී සොයාගෙන තිබීම. බෙල්ල පිටුපසින් එල්ල කළ තියුණු පිහි පහරකිනුයි මේ ඝාතනය සිද්ද කර තිබුණේ. කලින් දා රෑ, ඒ කියන්නෙ 17 සිකුරාදා රාත්රි ආහාරය වෙලාවෙදියි බොහො දෙනා ඔහු ජීවතුන් අතර ඉන්නා බවට අවසාන වශයෙන් දැක තිබුණේ. නමුත් එදා රාත්රියේ ඔහු තමන්ගේ අධ්යන කාමරය ඇතුළේ කවුරුන් හෝ කෙනෙකු එක්ක ලොකු සංවාදෙක යෙදී උන්නු බව ඒ ගෙදර අයට ඇහිලා තිබුණා. රාත්රී ආහාරය වෙලාවෙදි ගෙදර අය සහ රොජර් මහත්මයාගෙ ලඟම හිතවතෙක් වුණ වෛද්ය ෂෙපර්ඩ් හැර පිටස්තර කිසි කෙනෙකු ඒ ගෙදර උන්නේ නැහැ. රාත්රී ආහාරය නිමා වෙලා වැඩි කාලයක් යන්න මත්තෙන් ෂෙපර්ඩ් ආපහු තමන්ගේ නිවසට එනවා. රොජර් මරා දමා ඇති බවට මුල්ම ඇමතුම ලැබෙන්නේ සිකුරාදා රාත්රියේ වෛද්ය ෂෙපර්ඩ් ගේ නිවසටමයි. ඒ සැනින් ආපහු රොජර් ගේ නිවසට යන ෂෙපර්ඩ් දැනගන්නව ඒ ගෙදර කිසි කෙනෙක් තමන්ට දුරකථන ඇමතුමක් දීලා නැති බව. නමුත් ඇමතුමෙන් කිව්ව දේ සත්යක්! රොජර් මහත්මයාව තමන්ගේ අධ්යන කාමරයේදී පිහියකින් ඇනලා මරා දමලා! ඝාතකයෙකු ගැන කිසිම සලකුණක් පොලීසියටවත් සොයාගන්න බැහැ. ඔවුන් සැක කරන්නේ නිවසේ ප්රධාන ගෘහ සේවක පාකර් ව. ගමේම නවාතැනක නැවතුම්ගෙන හිටිය රැල්ෆ් නම් රොජර් ගේ ඥාති පුත්රයාත් ආගිය අතක් සොයාගන්න බැරි විදිහට නවාතැන හැර ගිහිල්ලා. ඔය අතර සුප්රසිද්ධ බෙල්ජියානු ජාතික රහස් පරීක්ෂක හර්කියුලිස් පොයිරොට් නිවාඩුවක් ගත කරන්න මේ කිංග්ස් ඇබට් ගම්මානයට ඇවිත් ඇති බව දැනගන්න රොජර් ගේ ඥාති දියණියක් වුණු ෆ්ලෝරා ඇක්රොයිඩ් වෛද්ය ෂෙපර්ඩ් ගේ උදව්වෙන් මේ අභිරහස විසදීම ඔහුට බාර කරනවා. අපරාධවල සුල මුල සොයා යෑමේ සියුම් බුද්ධියක් ඇති බවට ප්රකට හර්කියුලීස් පොයිරොට් ට රොජර් ඇක්රොයිඩ් ගේ ඝාතකයාව කොටුකරගන්න ලැබේවි ද?
Friday, December 27, 2024
Bird (2024)
කෙනෙක් ළමා වයස පහුකරලා ඇවිත් නව යෞවනයට අඩිය තියනවා කියන්නේ සෑහන වෙනස්කම් සිද්ධවෙන්න පටන් ගන්නා කාලයක්. ඒක භෞතිකව ශාරීරික වශයෙන් විතරක් නෙමෙයි, මානසිකවත්, ජීවිතේ දිහා දකින ආකාරයෙනුත් සිද්ද වෙන්න පටන්ගන්න වෙනසක්. අපි බාහිර ලෝකයෙන් වීර ප්රතිරූප හොයාගෙන යන කාලයක් මේක. ඒවගේ නොයෙක් වීර ප්රතිරූපවලට ආසක්ත වෙන කාලයක්. එතෙක් හරි ලොකු චරිත වගේ අපි දුටුව දෙමාපියන්ව ඉන්පස්සෙ බොහෝ වෙලාවට පේන්න පටන් ගන්නෙ නපුරන් විදිහට. සුනිල් පෙරේරා මහත්මයා "එදා මට පෙනුණෙ ඔබව හතුරෙක් වාගෙයි තාත්තෙ" කියලා සින්දුවකිනුත් කියලා තියෙන්නෙ ඔය සංසිද්ධිය තමා. හැබැයි ඒ මහත්මයාම ඔය සින්දුවෙම කියන විදිහට පස්සෙ කාලෙක හරි අපිට ඒ අය කරන කියන දේ තේරුම්යන්න පටන් ගත්තම ඒ අය ගැන තියන වෛරී හැඟීම් ටිකෙන් ටික වෙනස් වෙන්න පටන් ගන්නවා. ඔන්න ඔය විදිහට නව යෞවන වයසේ හෝමෝන කැළඹීමත් එක්ක ජීවිතේට මුහුණ දෙන එංගලන්ත ජාතික ගැහැනු ළමයෙක් ගැන කතාවකුයි 2024 ආව ස්වාධීන සිනමාපටයක් වුණ Bird වල තියෙන්නෙ.
Friday, December 20, 2024
Anora (2024)
ඉස්සර රූපවාහිනියෙ ගියා "පළිඟු මැණිකේ" කියල නාට්ටියක්. ඕකෙ හිටපු සූරසේන කියන චරිතෙ නිතරම කියන්න පුරුදු වෙලා හිටිය "පට් පට් ගාලා සම්තිං එකක්" කියන වචන ටික ඒ කාලෙ සෑහෙන ජනප්රිය වෙලා තියනව. 70 දශකෙ අන්තිමේ විවෘත ආර්ථිකය එක්ක ආව ධනවාදී ක්රමය ඇතුළෙදි ඒ වෙනකල් පැවතුණු පැරණි වැඩවසම් සමාජ වටිනාකම් ක්රමයෙන් අහෝසි වෙලා "ධනය" කියන දෙය කෙනෙකුගේ තත්ත්වය සහ සමාජ පැවැත්ම තීරණය කරන මූලික සාධකය වෙද්දී, ගමෙන් නගරයට ගිහින් ඉක්මණ් ක්රමවලින් මුදල් හම්බ කරගන්න පෙළඹුණු නාගරිකරණය වුණ තරුණයාවයි සූරසේන ගෙන් නියෝජනය වුණේ. අද වෙද්දි තමන් තනියම "ගේමක් ගහල ගොඩයන්න" හදන ව්යවසායක තරුණයා කියන්නෙ සූරසේනටම කියන තවත් නමක් තමයි. ධනවාදී ක්රමය අද වෙනකොට ගෝලීය සංසිද්ධියක් නිසා කාටවත් ඒකෙ බලපෑමෙන් ගැලවෙන්න බැහැ. පරම්පරාවෙන් උරුම වෙච්ච ලොකු සල්ලියක්, දේපළක් නැත්නම් ලෝකෙ කාටත් ජීවිතේ ගැටගහගෙන යන්න මුදල් හොයාගන්න "මොකක් හරි ගේමක්" ගහන්න සිද්ධ වෙලා තියනව. හැබැයි ඔයා ඇහැටකණට පේන තරුණ ගෑනු ලමයෙක් නම් ඔයාට තියනව කාටත් නැති විශේෂ අවස්ථාවක්. ඒ තමා ඔයාගෙ ශරීරෙට, තරුණකමට තියන ඉල්ලුම. ඒ ඉල්ලුමට සැපයුම දෙනව කියන්නෙ ලේසියෙන්ම ගොඩයන්න පුලුවන් මාර්ගයක්. Sean Baker ගෙ 2024 අවුරුද්දේ ආව Anora චිත්රපටියෙදි අපිට මුණ ගැහෙන, ඇමරිකාවේ බෲක්ලින්වල ජීවත් වෙන Anora නැත්නම් Ani කියන ගෑනු ලමයා Sex worker කෙනෙක් බවට පත්වෙන්නෙ එහෙම.
Tuesday, December 17, 2024
A Different Man (2024)
"A man's face is his autobiography. A woman's face is her work of fiction."