වෙනස

නැත නමුත් ඇත

නොයමි යළි
කිසිදින
ඒ පටු මාවතේ
තනිවම...

නොයමි
බස්‍ රථවල
පිටුපස අසුන් වල...

කොයිතරම්
මල් පිපුණට
මග හරිමි උද්‍යානය..

ඇසෙයි
ළඟ ළඟ ම
ඇවිද එන පියවර හඬ..

දැනෙයි
උරහිස මත
සියුමැලි කෙහෙ කැරැල්ලක්දැ
වටෙන බව....

මුමුණයි
කෙනෙක්
මන්ද්‍ර ස්වරයෙන්
යම් දෙයක් කණට කර..

Moonrise Kingdom (2012)

චිත්‍රපටයක් අවසානෙ ඇයි එහෙම වෙන්නෙ.. කියල හිතුණ අවස්ථා කීපයක් තිබුණ. බොහෝවිට එහෙම වෙන්නෙ ඒ චරිත වලට අපි ආසක්ත වෙන ප්‍රමාණය අනුව කියල මම හිතන්නෙ. අපි හැමකෙනෙක්ම තියනව අපිටම උරුම වුණ වේදනා කලාපයක්. මොකක් හරි නිර්මාණයක් මේ කලාපය එක්ක සමපාත වෙනකොට අපි ඒ නිර්මාණය එක්ක හදවතින් බැඳෙන්න පටන් ගන්නව. මේ ඉන්නෙ අපිම නේද කියල චිත්‍රපටයක චරිත වල මුහුණ අතරේ තමන්වම දකිනව. ඉතින් මේක මීට වඩා යහපත් විදිහට කෙළවර වෙන්න ඇයි බැරි. 'ඉක්බිති සියල්ලෝම සතුටින් විසිර ගියහ" කතන්දර නම් හැබෑ ජීවිතේට අදාළ වෙන්නෙ බොහොම අඩුවෙන්. ඒක ජීවිතේ දිහා අසුබවාදීව බැලීමක් නොවෙයි. බොහෝ විට ඒක තමයි සිද්ද වෙන්නෙ. ඒ තමයි යථා ස්වභාවය. ඒත් පුංචි බලාපොරොත්තුවක් අපිට ඉතිරි කරගන්න පුලුවන් මේ හැම දෙයක්ම යහපත් විදිහට වේවි කියල. ඒ බලාපොරොත්තුවේ පුංචි හරි ආලෝකය තමා ගොඩක් ජීවිත මෙහෙයවන ගාමක බලය වෙන්නෙ. 

Moonrise kingdom බොහොම ළාබාල කොල්ලෙකුගෙයි කෙල්ලෙකුගෙයි (Sam, Suzie) ප්‍රේමණීය වීරචාරිකාවක් (Romantic Adventure) මේ පසුබිමෙන් ගලායන තවත් ටිකක් පරිණත ප්‍රේමකතාවක් අපි දකිනව. සෑම් සහ සුසී මේ දෙන්නාම එකම විදිහකට පීඩාවට පත් වුණු අය. ඒ කියන්නෙ දෙමව්පියන් වත්, සමාජයෙන් වත් ඒ අයව හඳුනාගන්නෙ නෑ. මේක නිතර දකින්න ලැබෙන කාරණාවක්. බොහෝ අය පෙළඹෙන්නෙ තමන්ගෙ දරුවන්, හිත මිත්‍රයන් තමන් හදාගත්ත රාමුවකට හිර කරල තියන්න මිස ඒ අය ඒ විදිහටම හඳුනාගන්න උත්සහ කරන්නෙ නෑ. විශේෂයෙන් දෙමව්පියන්ගෙ මේ ක්‍රියාකලාපය හින්ද අගතියට පත් වෙන්නෙ එ අයගෙම දරුවන්. බොහෝ විට දෙමව්පියන්ටත් තමන්ට ලැබෙන උරුමය අනුව තමා ගතානුගතිකව තමන්ගෙ දරුවන්වත් හැඩගස්වන්න උත්සහ කරන්නෙ. Sam සහ Suzie මේ හැම දේකින්ම මිදිල ඔවුන්ගෙම ලෝකයක් හොයාගෙන පලායනව. මේ නෑඹුල් යෞවන ප්‍රේමය ඒ අ‍ත්දැකීම ඇති, නැත්නම් ඊට කිට්ටුවෙන් යන අත්දැකීම් ඇති කාටත් චිත්‍රපටය එක්ක බැඳෙන්න සාධකයක් වෙනව. අනික් අතින් කිසිදාක නොලැබෙන, තමන්ගේම කර ගන්න බැරි, දුරින් ඉඳන් එකිනෙකා දිහා බලන් ඉන්න ප්‍රේමයක් අපි දකිනව. ඒක ටිකක් පරිණත අවස්ථාවක් කියන්නෙ එකිනෙකා අයිති කරගැනීමෙන් ඒ ප්‍රේමය කිසිදාක පරිපූර්ණත්වයට පත්වෙන්නෙ නැති බව ඔවුන් දන්නව. තමන් ඉන්න සීමාව ඇතුලෙ ඉඳගෙනම ඔවුන් ජීවිතය බෙදාහදා ගන්නව. ඒක ප්‍රේමයේ අහිමිවීම කියන සිදුවීම ඇතුලෙ කාටත් තමන්ගෙ කරගන්න පුලුවන් තත්ත්වයක්.

ප්‍රේමය කියන කාරණය පැත්තකින් තිබ්බම පුංචි කාලෙ අපි රොබින්සන් අන්දරය, පන්පසිඳුවන් වගේ කතා බලල ලැබුව රසවින්දනය ආපහු ලබන්න පුලුවන් නිර්මාණක් විදිහට Moonrise kingdom හඳුන්වන්න කැමතියි. ඒ කාලෙ අපි හිතින් කල වීර ක්‍රියා, කැලෑ ඇතුලෙ ඇවිදල අතරමං වීම්, ගස් උඩ ගෙවල්, යාලුවො කණ්ඩායම් එකතුවෙලා කරන පෙරළි, මේව ආයෙමත් අපේ ඇස් ඉස්සරහපිට මැවෙනව. ඉතා සුන්දර පසුතල, සංගීතය, පුංචි උන්ගෙ වීරක්‍රියා, මේව එක්ක බැලුවම Moonrise kingdom බොහොම ආකර්ශනීය සිනමා නිර්මාණයක් විදිහට හඳුන්වන්න පුලුවන් 

ඒ අත්ල මය මේ

ඒ අත්ල මය මේ

අත්වැරැදීමකින් දවසක්

යන්තමින් ගැටුණ...

ඒ අත්ල මය මේ

හිටිවනම නොසිතුසේ

උනුන් හා පැටලුන...

ඒ අත්ල මය මේ

දෙනෝදහසක් මැද

රහසේම සිපගත්...

ඒ අත්ල මය මේ

දබරැඟිල්ලෙන් සියුම් ලෙස

රේඛා එකින් එක පිරිමැදි...

ඒ අත්ල මය මේ

අවසන් වතාවට

සමුගනු පෙර

දැඩිව අල්ලාගත්...

අතුරු මාවත් දෙකක්

මඳ අඳුර සමඟ ළා සිහිලසම රැඳුන
දුර ඈත ලඳු බිමේ තුරු සෙවණ අතර
දම් පාට කැලෑමල් පිපී ඇති තැනක
අතුරු මාවත් දෙකක් මුණගැසී තිබිණ..

මල් සුවඳ සුළඟ හා මුහු වුණේ එතැනිණි 
මත් බිඟුන් කැළ තුටුව පියැඹුවේ එතැනිණි
සීත උල්පත් කඳුරු උනන්නේ එතැනිණි
ගී ගයන සියොත් කැළ නික්මුණේ එතැනිණි

මිදී මහ මාවතෙන් පැමිණ මේ බෝ දුර
මිනිස් ඇස නොගැසෙනා සීත ඉම් පෙදෙසක
මෙතක් දුර පැමිණි දුක් කඳුළු හා මුසු කර
පිරිමැදුණි හදට හද ගැහෙන සම රිද්මෙට

ලං ලංව හමුවුවද උනුන් හා මෙලෙසට
ගමන නම් අතරමග හැකිද නවතින්නට
හැරෙන බව දැන ගෙන නැවත මහ පාරට
සිහින් සුසුමක් සෙමෙන් නික්මිණිය සුළඟට

මඳ අඳුර සමඟ ළා සිහිලසම රැඳුන
දුර ඈත ලඳු බිමේ තුරු සෙවණ අතර
දම් පාට කැලෑමල් පිපී ඇති තැනක
අතුරු මාවත් දෙකක් වෙන්ව ගොස් තිබිණ..

වෙණ තත

ඒ සිනිඳු සුළැඟිල්ල සමග
තවමත් පෙමිනි

වරක් කම්පනය වී
නිහඬ වූ වෙණ තත..

The assassination of Jess James by the cowerd Robert Ford (2007)

අපි හරි කැමතියි අපිව හරි විශේෂ අය විදිහට හඳුනාගන්නවට . ඕනෑම තැනක දි අනිත් අය අතරෙ තමන් හරි සුවිශේෂී කෙනෙක් කියල කැපිල පේනවට. අනිත් අය අපි ගැන කතා කරනවට. ෆේස් බුක් වගේ සමාජ ජාලා මාධ්‍ය වල, ඉන් පිටත සමාජයෙ මේ කාරණය දකින්න පුලුවන්. ඕනෑම විෂයය ක්ශේත්‍රයක් ගැන කාලයක් තිස්සේ නියැලී ඉඳීමෙන් ලබාගත්ත අත්දැකීම් , දැනුම, විශේෂ ප්‍රාගුණ්‍යය එක්ක මතු වෙන පුරෝගාමී චරිත අපි දකිනව සහ ඒ අය වටා ඒ සුවිශේෂීතාවයන් තමාට ආසක්ත කරගන්න උත්සාහ කරන පරිවාර පිරිසක් ගොඩනැගෙනව. අර පුද්ගලයා ඇසුරු කිරීමෙන් තමන් හරි වැදගත් කෙනෙක් විදිහට හඳුනානිවි කියල මේ අය හිතනව. මේ විදිහට තමන් හරි "පොරක්" කියල හිතාගැනීමෙ මානසිකත්වය අඩු වැඩි වශයෙන් අපි හැමෝම තුළ තියනව. Assassination of Jess James චිත්‍රපටයෙ මූලික සිද්ධි මාලාව ඇතුලෙ දකින්න ලැබෙන්නෙ මේ වගේ තත්ත්වයක් තමා.

Jess James (Brad Pitt) කියන්නෙ 1880 යුගයේ ඇමරිකාවෙ ජීවත්වුණ එක්තරා නමගිය අපරාධ කාරයෙක්. අපරාධ කාරයෙක් වුණත් පොදු සමාජය ඇතුලෙ ඔහු රොබින් හුඩ් වගේ වීරයෙක් විදිහටයි සැලකෙන්නෙ. Jess James ගැන කතා පොත් ලියැවෙනව, කවි සින්දු හැදෙනව, ඔහුගෙ රැස් වළල්ල අපරාධ ලෝකයෙත් ඉන් පිටත සමාජයෙත් විහිදිලා යනව. Bob (Casey Affleck) කියන්නෙ Jess ගේ ඥාති වෙන එක්තරා ළාබාල තරුණයෙක්. Bob ගේ විනෝදාංශය තමා Jess ගැන කරුණු එකතු කිරීම. සරලව කිව්වොත් Bob කියන්නෙ Jess ව අදහන්නෙක්. Jess ළඟ ඉඳීම Jess ගේ වැඩට උදව් වීම Bob ට නම් ලොකු වීරකමක්. මේ විදිහට Jess වගේ සමාජයේ කතා බහට ලක්වෙන කැපී පෙනෙන චරිතයක් වෙන්න, තද පොරක් වෙන්න තද බල උණක් Bob ට වැළඳෙනව. ඉතින් මේක කොතනින් කෙළවර වේවි ද..

The assassination of Jess James චිත්‍රපටය ආසාවෙන් බලන්න එක හේතුවක් වුණේ කැමතිම පිරිසක් රඟපෑමෙන් දායකවී තිබීම. (Brad Pitt, Casey Affleck, Sam Rockwell, Jeremy Renner) ..මේ හැම චරිතයක්ම විශේෂයෙන් Sam Rockwell බොහොම ආකර්ශනීය රංගනයක යෙදෙනව. ඒ වගේම බොහොම සිත්ගන්නාසුලු පසුතල මේ චිත්‍රපටයෙ යොදාගෙන තිබෙනව. ආරම්භයෙත්, අවසානයෙත්, අතරමැද අවස්ථා කීපයකත් Narrator කෙනෙක් කතාව කියන ස්වරූපයෙන් ඉදිරිපත් කිරීම කතාව ඇතුලෙ තව අරුත් මතුකරන විදිහට යොදාගෙන තිබුණ විශේෂයෙන් අවසානෙ. අපරාධ ලෝකය මුල්කරගෙන නිර්මාණය වුණත් චිත්‍රපටයෙ ක්‍රියාදාම ස්වරූපයකට වඩා දකින්න ලැබෙන්න නාට්‍යමය ස්වරූපයක්. ඒ නිසා හුදු ගහමරා ගැනීම් වලට වඩා ටිකක් ගැඹුරට යන කතාවක් තමා මෙතනදි දකින්න පුලුවන්.12 years a slave, Dijango Unchaind, Mudbound, Lincoln, The Raven වගේ 19 වෙනි සියවසේ ඇමරිකාව පසුබිම් කරගෙන හැදුනු චිත්‍රපට බලන්න කැමති අය මේකට ඉතාම ප්‍රිය කරාවි.