Oldboy, Taxi Driver, The Host, I saw the devil වගේ චිත්‍රපට රහ වැටුණ කෙනෙකුට කොරියානු සිනමා උමතුවක් වැළඳෙන එක අමුතුවෙන් අහන්න දෙයක් නෙමෙයි නෙ. මේ ජපන්, කොරියානු, ඉන්දියානු සිනමා නිර්මාණ එක්ක අපිට තියන ළබැඳියාව මොකක්ද කියන එක වෙනම කතා කළයුතු දෙයක්. කොහොමත්, කොරියානු සිනමාව ගත්තොත්, නිර්මාණශීලිත්වය අතින් ඒ අය හොළිවුඩය එක්ක කරට කර සමහර විට ඊටත් ඉහළින් ඉන්න බව නම් ඇත්ත.
2019 Cannes සම්මාන උළලේ දි ටැරන්ටිනෝ පවා පරාජය කරමින් සම්මානය දිනාගත් Parasite සිනමාපටයෙ අධ්‍යක්ෂ Bong Joon-ho ගෙ නිර්මාණයක් Memories of Murder. 80 -90 දශක වල දකුණු කොරියාවේ Hwaseong ප්‍රදේශය සංත්‍රාසයට පත් කළ ඝාතන පෙළක් මුල් කරගෙන චිත්‍රපටය නිර්මාණය වෙන්නෙ. මේ හැම අවස්ථාවකම ඝාතනයට ලක්වෙන්නෙ තරුණ ගැහැණු ලමයෙක්. හැම අවස්ථාවකම මළ සිරුර අත් පය ගැටගහල පාලු තැනක දමා ගිහින් තියෙද්දි සොයාගන්නෙ. මේ අපරාධ සම්බන්ධයෙන් පරික්ෂණ කරන පොලිස් නිලධාරින් තුන් දෙනෙක් ඉන්නව. ගමේ ගොඩේ ටිකක් මෝඩ පහේ නිලධාරියෙක්, කුකුල් කේන්ති කාරයෙක්, නගරයෙන් එන බුද්ධිමත් තරුණයෙක් විදිහට මේ තුන්දෙනා තුන් ආකාරයක්. ඉතින් මේ තුන් දෙනා කොහොමද මේ දරුණු ගණයේ අපරාධකරුවාව සොයායන්නෙ?
ඉල ඇදෙන තරමට හිනා යන තැන්, ඊළඟට මොනව වේවි ද කියන කුතුහලය උපරිමයට ගේන තැන් මේ චිත්‍රපටයෙ බහුලයි. ඒත් බලන්න අපහසු බිහිසුණු දර්ශන මේකෙ ඇතුළත් වෙලා නෑ. මුල් දර්ශනයෙ Cinematographyය ඉතාම සුන්දර එකක්. කීප වතාවක් ම ඒ දර්ශනය ආයෙ ආයෙ නැරඹුවා. චිත්‍රපටය පුරාම ඉස්තරම්ම ආකාරයෙ Cinematography එකක් අත්විඳින්න පුලුවන්. ඒ වගේම අවස්ථා සහ සිද්ධි ගොඩනැගීම බොහොම ප්‍රබලව මේ ඇතුලෙ සිද්දවෙලා තියනව. ස්පොයිල් නොකර මේ වගේ චිත්‍රපටයක් ගැන කතා කරන එක ටිකක් අමාරු වැඩක්. කොහොම වුණත් සැබෑ ලෝකයෙදි මේ මිනීමරුවාව අල්ලාගන්න කිසිවෙක් සමත් වෙන්නෙ නෑ. හරියට Zodiac ඝාතකයා වගේ. එය නොවිසඳුණු අභිරහසක් විදිහට ඉතිරිවෙනව. චිත්‍රපටයෙ අවසානෙ ඒ ප්‍රශ්ණාර්ථය ඉතිරිවෙන්නෙ කොහොමද කියන කාරණය මේක නරඹලම වටහාගන්න. මෑතකදි බැලුව මං කැමතිම සිනමාපට අතරට Memories of Murder එකතු වෙනව.
No comments:
Post a Comment