Rastaasan එක්ක මේ අවුරුද්දෙ ඉන්දියානු සිනමාවෙ දැකපු තවත් හොඳම crime/thriller අත්දැකීමක් විදිහට හඳුන්වන්න පුලුවන් සිනමාපටයක් Imaikka nodigal. Rastaasan වල දැක්ක ප්‍රධාන දුර්වලකමක් තමා මුල ඉඳන් අරගෙන ආව කුතුහලය අවසාන භාගය වෙනකොට තරමක් දියාරුවී යාමත් දුෂ්ට චරිතය එතරම් ප්‍රභලව මතු නොවීමත්. Imaikka nodigal ඒ අතින් ඉදිරියෙන් තියන්න පුලුවන් කියල මම හිතන්නෙ.
"රුද්‍රා" නමින් තමන්ව හඳුන්වාගන්න දාම ඝාතකයෙක් (serial killer) පසුපස්සෙ යන අංජලී නම් පොලිස් නිලධාරිනිය අවසානෙ මෙහෙයුමකින් රුද්‍රාව කොටු කරගන්න සමත් වෙනව. එතනදි අංජලී අතින් රුද්‍රා මිය යනව. මේ සිද්ධියෙන් අවුරුදු පහකට පස්සෙ ආයෙමත් රුද්‍රා ක්‍රියාත්මක වී ඇති බව පොලීසිය දැනගන්නව. වතාවක් නිශ්චිතවම මරාදැමුණු රුද්‍රා නැවතත් මතුවෙන්නෙ කොහොමද? Imaikka nodigal චිත්‍රපටය පටන්ගන්නෙ එතනින්.
සාමාන්‍යයෙන් මේ වගේ අභිරහස් ඝාතකයින් වටා නිර්මාණය වුණ චිත්‍රපට වල දි ඝාතකයා කවුද කියල ප්‍රේක්ෂකයා දකින්නෙ චිත්‍රපටය අවසානෙ. නමුත් මෙතනදි ඝාතකයා කවුද කියල ප්‍රේක්ෂකයා මුල ඉඳන්ම දකිනව. එහෙනම් කුතුහලයක් ඉතිරි වෙන්න දෙයක් නෑ නේද කියා හිතෙන්න පුලුවන්. නමුත් එහෙම වෙන්නෙ නෑ. රුද්‍රා ගෙ චරිතය රඟදක්වන්නෙ සුප්‍රකට ඉන්දියානු සිනමා නිර්මාණකරුවෙක් වුණ "අනුරාග් කාශ්‍යප්", ඒ වගේම මෑතකදි ප්‍රේක්ෂකයන් අතරෙ සෑහෙන ජනප්‍රියත්වයට පත්වුණ "විජේ සේදුපති" මේකෙ සුළු චරිතයකට රංගනයෙන් දායක වෙනව. පොලිස් නිළධාරීනියගේ චරිතය නිරූපණය කරන්නෙ සුරූපී "නයනතාරා".
මුල ඉඳන්ම අපරාධකරුවාව දකින්න ලැබුණත් අවසානය කොහෙත්ම හිතාගන්න පුලුවන් විදිහේ එකක් නොවෙයි. ඒ plot twist එක ඇත්තටම සාර්ථකයි. Rastaasan එක්ක සසඳද්දී Imaikka nodigal අබිරහස් ස්වරූපයට වඩා ක්‍රියාදාම පැත්තට ටිකක් නැඹුරුතාව දක්වන බව තමා මට හිතෙන්නෙ මොනවා වුණත් crime / thriller වර්ගයේ රසිකයන්ට නම් මේක හොඳ සිනමා අත්දැකීමක් වේවි.
No comments:
Post a Comment