A Different Man (2024)

 "A man's face is his autobiography. A woman's face is her work of fiction."

- Oscar Wilde

.

.

අපි හැමෝටම අපි එක්තරා විදිහකින් විශේෂ කැමැත්තක් දක්වන පුද්ගල ප්‍රතිරූපයක් තියනවා. තවත් විදිහකින් කිව්වොත්, බාහිර පෙනුමෙන් හරි, චරිත ස්වභාවයන්ගෙන් හරි, එක්තරා විශේෂිත ගතිගුණාංගයන් තියන අයට අපි වැඩිපුර කැමැත්තක් දක්වනවා. එහෙම වෙන්න හේතුවක් පැහැදිලි කරගන්න බැරි වුණාට ගොඩක් වෙලාවට ඒක එහෙමයි. දවසක ඔය වගේ අපි කැමති විදිහේ කෙනෙක්ව හමුවුණොත් එහෙම කෙනෙක් ගැන අපි ඇතුළේ විශේෂ බැඳීමක් ඇති වෙන එක ස්වාභාවිකයි. නමුත් ඔතන ගැටළුවක් තියනවා. සමහර විට ඔය ආකාරයෙන් අපි කැමති අය කිහිප දෙනෙකුවම මුණ ගැහෙන්න පුළුවන්. එතකොට ඒ අය කොහොමද ජීවිතය ඇතුළේ අපිට සමීප වෙන්නේ? අනික් කාරණාව, මෙහෙම එක විශ්ෂ පුද්ගල ස්වරූපයක් තියන කෙනෙකුට අපේ කැමැත්තක් ඇති වෙලා තියෙද්දී මොකක් හෝ හේතුවක් නිසා හරි ඒ පුද්ගලයා තමන්ගේ ගතිගුණාංගයන් නැත්නම් පිටස්තර ස්වරූපය වෙනස් කරගත්තොත් ඉන් පස්සෙත් අපිට ඒ කෙනාව කලින් වගේම දැනේවිද? 2024 දි ආව A Different Man කියන්නෙ මේ විදිහෙ පුද්ගල ප්‍රතිරූපවලට, ඒ වෙනුවෙන් ලැබෙන ප්‍රතිචාරවලට මිනිස්සු දක්වන ආශාවත්, මනුස්ස සම්බන්ධකම් ඇතුළෙ මේ දේවල් වැඩකරන හැටි ගැනත් ටිකක් "බරට" දැනෙන්න කරලා තියන වැඩක්.

මෙහෙම කියද්දි මේ අවුරුද්දෙ ආව The Substance චිත්‍රපටියත් බැලූ කෙනෙකුට මතක් වෙන්න ඕන. පෝස්ටරේ බැලුවම පේන විදිහට මේකත් ඒවගේ එකක් තමා, ඒත් ඒ වගේමත් නෙමේ. The Substance ගැහැණු කේන්ද්‍රීයයි සහ A Different Man පුරුෂ ක්‍රේන්ද්‍රීයයි. මේක තමා මූලිකම වෙනස. The Substance ඇතුළේ අපි දකින්නේ වියපත් වී ජරාජීර්ණ වීමට එරෙහිව ඇගේ මුහුණ (බාහිර පෙනුම) වඩා හොඳින් "ප්‍රබන්ධගත" කරගන්න වෙහෙසෙන ගැහැනියක්. A Different Man චිත්‍රපටියේ ඉන්නෙ තමන්ගෙ විකෘති මුහුණ නිසා අතෘප්තියට පත්වුණු සහ ඒ නිසා තමන්ට අහිමි වුණු යම් කිසි තත්වයක් අත්පත් කරගන්න වෙර දරන මනුෂ්‍යයෙක්. ඔහු තමන්ට නොලැබුණු දේවල් ලබා ගත් අය ගැන ඊර්ෂ්‍යාවකින් පෙළෙන්නෙක්. තමන්ගේ කියලා ඔහු සලකන කෙනෙක් වෙනත් කෙනෙකුට ළං වෙනකොට ඔහුට එය දරාගන්න බෑ. මේ ලිංගික ඊර්ෂ්‍යාව ඔහු ඇතුළේ තදින්ම තියන බව පෙනෙනවා. ඒ හැඟීම ඔහුගෙ ජීවිතය තදබල අවුලකට ඇද දමන්න මූල හේතුව වෙනවද කියලත් හිතෙනව. මේ චිත්‍රපටි දෙක එකළඟින් තිබ්බොත් එකම ගැටළුවකදී ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවයන් ඇතුළේ මේ දෙකොට්ටාශය දක්වන වෙනස් ප්‍රතිචාරයන් කියවාගත්තකි.

මේ චිත්‍රපටි දෙක අතරේ වෙනස සළකුණු කරන තවත් ප්‍රධනම තැනක් වෙන්නෙ "මානව සම්බන්ධතා" කියන මාතෘකාව බවයි මං හිතන්නෙ. A Different Man ඇතුළේ ප්‍රධාන වශයෙන් ප්‍රේම වෘතාන්තයක් මූලික වෙනවා. බාහිර පෙනුම "විකෘති" මනුස්සයෙක් "ප්‍රකෘති" පෙනුමක් ලබාගෙන තමන්ගේ ජීවිත පැවැත්ම තවත් අවුල් ජාලාවකට ඇද දමාගන්නා හැටි අපි මේ චිත්‍රපටියෙදි දකිනවා. ජීවිතේ ඇතුළෙ දි "ප්‍රකෘතිය" වෙන්නෙ ඒකෙ තියන වියවුල් සගගත බවද කියන ගැටලුව එක පැත්තකින් තියෙද්දි, ඒ අවුල් සහගත බව එක්ක බැඳීමක් ඇතුළේ තියන ප්‍රේමණීය බව දියාරු වී යනවා. The Substance එතනදි විමසා බලන්නේ තනි පුද්ගල චරිතයක ඇතුළු ආත්මය දිහා. එතනදි "පිට ඔපය" වෙනුවෙන් ඇති අධික තෘෂ්ණාව කෙනෙකුගේ විනාශය ලඟා කරදෙන ආකරයයි දැකගන්න ලැබෙන්නෙ. The Substance Sci - Fi/ Thriller එකක් නම් A Different Man කියන්නෙ Romance පැත්තටත් බර Dramatic/ Thriller එකක්. එකම අවුරුද්දෙදි එකම තේමාවක් ඇතුළෙ වෙනස් විදිහට කියවාගත හැකි චිත්‍රපටි දෙකක් එක ළඟ නිකුත් වීම හරි අපූරු වැඩක්.

විකෘති පෙනුමක් ඇති මනුස්සයෙකුගෙ චරිතය රඟපාන Adam Pearson ඇත්තටම එවැනි පෙනුමක් ඇති කෙනෙක් බව දැනගන්න ලැබීම විස්මය දනවන කාරණාවක් වුණා. ඔහුට එහෙම වෙලා තියෙන්නෙ Neurofibromatosis නම් රෝගී තත්වය නිසා. මේ විකෘති පෙනුම එක්තරා ආකාරයකට ඔහුගෙ ජීවිතේට වාසනාව අරගෙන ඇවිත් තියන බවකුයි පෙනෙන්නෙ.

A Different Man බලන්න ගත්තෙ නම් සාමාන්‍ය මට්ටමෙ හොඳ thriller වැඩක් බලන්න වුණත් දැකගන්න ලැබුණෙ හිතුවට වඩා ගැඹුරක් තියන, බරක් තියන තව කාලයක් වුණත් හිතමින් කල්පනා කරන්න දේවල් තියන thriller/ drama එකක්. මේ පිටපත මේ අවුරුද්දට ආව හොඳම එකක් බවට සැකයක් නෑ. අනික් විශේෂත්වය කැප්ටන් ඇමරිකා වල වින්ටර් සෝල්ජර් වෙලා හිටිය Sebastian Stan ගේ වෙනස්ම රඟපෑමක් දෑකගන්න ලැබීම. Stan විසින් නිරූපණය කළ Edward ගැන වෙලාවකට ඇති වෙන්නෙ තරහක්, තව වෙලාවකට අනුකම්පාවක්. නමුත් මේ Edward අඩු වැඩි වශයෙන් අපි ඇතුළෙම ඉන්න කෙනෙක්. අපේ ජීවිත ඇත්දැකීම එක්ක සමපාත කරගෙන අපි තුළ ඉන්න Edward ව හඳුනාගන්න උත්සහ කිරීම මේ චරිතය තේරුම් ගන්න පහසුවක්.