.................

උදේ සිට මුළු දවස

නොනවතී රළ නගන 

විඩාපත් කළපු දිය තුළ

දියව යයි සඳ එළිය..

කොහේදෝ මල් උයනක

සුවඳ සිහි කර කර

කඳු අතර තැනිතලා බිමක

නතරවේ මඳ සුළඟ...

එතෙර කළ නිම වූ පසුව 

අවසාන මගියා ද

තොටුපළක උරහිස මත

සීරුවට හිස තබයි ඔරුව

Imaikka nodigal (2018) (භාෂාව - දමිළ)

Rastaasan එක්ක මේ අවුරුද්දෙ ඉන්දියානු සිනමාවෙ දැකපු තවත් හොඳම crime/thriller අත්දැකීමක් විදිහට හඳුන්වන්න පුලුවන් සිනමාපටයක් Imaikka nodigal. Rastaasan වල දැක්ක ප්‍රධාන දුර්වලකමක් තමා මුල ඉඳන් අරගෙන ආව කුතුහලය අවසාන භාගය වෙනකොට තරමක් දියාරුවී යාමත් දුෂ්ට චරිතය එතරම් ප්‍රභලව මතු නොවීමත්. Imaikka nodigal ඒ අතින් ඉදිරියෙන් තියන්න පුලුවන් කියල මම හිතන්නෙ. 

"රුද්‍රා" නමින් තමන්ව හඳුන්වාගන්න දාම ඝාතකයෙක් (serial killer) පසුපස්සෙ යන අංජලී නම් පොලිස් නිලධාරිනිය අවසානෙ මෙහෙයුමකින් රුද්‍රාව කොටු කරගන්න සමත් වෙනව. එතනදි අංජලී අතින් රුද්‍රා මිය යනව. මේ සිද්ධියෙන් අවුරුදු පහකට පස්සෙ ආයෙමත් රුද්‍රා ක්‍රියාත්මක වී ඇති බව පොලීසිය දැනගන්නව. වතාවක් නිශ්චිතවම මරාදැමුණු රුද්‍රා නැවතත් මතුවෙන්නෙ කොහොමද? Imaikka nodigal චිත්‍රපටය පටන්ගන්නෙ එතනින්.

සාමාන්‍යයෙන් මේ වගේ අභිරහස් ඝාතකයින් වටා නිර්මාණය වුණ චිත්‍රපට වල දි ඝාතකයා කවුද කියල ප්‍රේක්ෂකයා දකින්නෙ චිත්‍රපටය අවසානෙ. නමුත් මෙතනදි ඝාතකයා කවුද කියල ප්‍රේක්ෂකයා මුල ඉඳන්ම දකිනව. එහෙනම් කුතුහලයක් ඉතිරි වෙන්න දෙයක් නෑ නේද කියා හිතෙන්න පුලුවන්. නමුත් එහෙම වෙන්නෙ නෑ. රුද්‍රා ගෙ චරිතය රඟදක්වන්නෙ සුප්‍රකට ඉන්දියානු සිනමා නිර්මාණකරුවෙක් වුණ "අනුරාග් කාශ්‍යප්", ඒ වගේම මෑතකදි ප්‍රේක්ෂකයන් අතරෙ සෑහෙන ජනප්‍රියත්වයට පත්වුණ "විජේ සේදුපති" මේකෙ සුළු චරිතයකට රංගනයෙන් දායක වෙනව. පොලිස් නිළධාරීනියගේ චරිතය නිරූපණය කරන්නෙ සුරූපී "නයනතාරා".

මුල ඉඳන්ම අපරාධකරුවාව දකින්න ලැබුණත් අවසානය කොහෙත්ම හිතාගන්න පුලුවන් විදිහේ එකක් නොවෙයි. ඒ plot twist එක ඇත්තටම සාර්ථකයි. Rastaasan එක්ක සසඳද්දී Imaikka nodigal අබිරහස් ස්වරූපයට වඩා ක්‍රියාදාම පැත්තට ටිකක් නැඹුරුතාව දක්වන බව තමා මට හිතෙන්නෙ මොනවා වුණත් crime / thriller වර්ගයේ රසිකයන්ට නම් මේක හොඳ සිනමා අත්දැකීමක් වේවි.

Koode (2018) (භාෂාව - මලයාලම්)

Koode ගැන කෙටියෙන් කියනව නම් මලයාලම් සිනමාවෙ හෘදයාංගම ගුණය බොහොම ඉහළින් රැකගත්තු සිනමාපටයක් විදිහට හඳුන්වාදෙන්න පුලුවන් ඒවගේම මේක 2014 අවුරුද්දෙ මරාති හාෂාවෙන් නිර්මාණය වුණු Happy journey චිත්‍රපටයෙ ප්‍රතිනිර්මාණයක්. කේරළයේ නීලගිරි කඳුකරයේ අතිශය සුන්දර පරිසරය පසුබිම් කරගෙන රූපගත කර තියෙන මේ කතාව පුරාම අපිට දකින්න ලැබෙන්නෙ ඇහැට ප්‍රිය බොහොම සෞම්‍ය රූප රාමු පෙළක්. Violence මතු වෙන අවස්තා කීපයක් තිබුණත් ඒ හැම තැනකදිම අවම වශයෙන් violence යොදාගෙන තිබුණා. කතාව ගැන වැඩි විස්තරයක් කියන්නෙ නෑ. මූලිකවම චිත්‍රපටය ඇතුලෙ කතාකරන්නෙ මනුශ්‍ය බැඳීම් ගැන. සහෝදර බැඳීම්, ප්‍රේමාන්විත බැඳීම්, ගුරු ගෝල සම්බන්ධතාව, දෙමාපිය දූ දරු සම්බන්ධතාව, අතීත මතකයන් එක්ක මේ දේවල් ජීවිතයට බලපාන ආකාරය තමා අපි koode චිත්‍රපටයෙන් දකින්නෙ. මේ චිත්‍රපටයෙ ප්‍රධාන චරිතය වුණ ජෝෂුවා ගෙ සහෝදරිය ජෙනී එක තැනකදි කියනව අපි කරන කියන හැමදේටම බලපාන මූලික හේතු දෙකක් තියන බව. ඒ අපි ඒ දෙය කල යුතු නිසා ඒ කියන්නෙ යුතු කමක් ඉටුකිරීම වශයෙන් සහ අනිත් කාරණය තමා අපි ඒ දෙයට ආදරය කරන නිසා, අපි ඒ දෙයත් එක්ක බැඳිල තියන නිසා. ඉතින් මේ යුතුකම් සහ ආදරය අතරෙන් ගලාගෙන යන ජීවිතය දිය සායම් චිත්‍රයක් වගේ සුන්දරව ප්‍රතිනිර්මාණය කරන සිනමාපටයක් විදිහට koode හඳුන්වන්න පුලුවන්. ඒවගේම සංගීතයත් ඒ ඒ අවස්ථාවන්ට අනුව හැඟීම් දැනවෙන අයුරින් යොදාගෙන තිබුණ. සිනමා රසිකයන් අතරෙ බොහොම ජනප්‍රිය මලයාලම් චිත්‍රපටයක් තමා premam කියන්නෙ. Premam බැලුවා නම් රස වින්දා නම් මේ සිනමා නිර්මාණයත් මගහැරගන්න එපා කියලයි කියන්න තියෙන්නෙ. ඒ හැර හදවතටම දැනෙන චිත්‍රපටයක් බලන්න කැමති ඕනෑම කෙනෙකුට මේක ඉහළින් ම නිර්දේශ කරනව.

Pariyerum Perumal (2018) (භාෂාව - දමිළ)

2018 කියන්නෙ ඉන්දියානු සිනමාවට බොහොම හොඳ අවුරුද්දක් බව තමා පේන්න තියෙන්නෙ. විශේෂයෙන් දකුණු ඉන්දියානු සිනමාවෙ, ප්‍රේක්ෂකයන් අතරෙ ජනප්‍රියත්වයක් දිනාගන්න සමත් වුණු වගේම ප්‍රබල කතා පුවත් සහිත සිනමාපට කීපයක්ම එකපිට තිරගත වුණා. Pariyerum Perumal කියන්නෙ ඒවගෙ ඉතාම හද කම්පා කරවනසුළු අත්දැකීමක් අරගෙන එන සිනමා නිර්මාණයක්.

චිත්‍රපටයෙ කතාව කෙටියෙන් මෙහෙමයි. Pariyerum Perumal ඉන්දියාවෙ බොහොම දුෂ්කර ගමක වාසය කරන තරුණයෙක්. මේ ගමේ අයගෙ විෂේශත්වය තමා ඒ හැම කෙනෙක්ම පහත් යැයි සම්මත කුලයකට අයිති අය වීම. Perumal ඉගෙනීමට දක්ෂයෙක්. එයාගෙ එකම අරමුණ හොඳට ඉගෙනගෙන නීතීඥයෙක් වෙන එක. ඉතිං Perumal ට නීති විද්‍යාලයට ඇතුලුවෙන්න හැකියාව ලැබෙනව. Perumal ට ලොකුම ගැටලුවකට මුහුණදෙන්න වෙන්න ඉන්පස්සෙ. මොකද නීති විද්‍යාලෙ ඉගැන්වීම් කටයුතු කරන්නෙ සම්පූර්ණයෙන්ම ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන්. කොච්චර හොඳට ඉගෙනගත්තත් Perumal ගෙ ඉංග්‍රීසි දැනුම බොහොම දුර්වලයි. මෙහෙම අසරණ වෙලා ඉන්න වෙලාවක තමා කාන්තාරෙකට වැටෙන පොද වැස්සක් වගේ Perumal ට ජ්‍යෝතිකා එහෙම නැත්තම් ජෝ ව මුණගැහෙන්නෙ. ජෝ , Perumal ට ඉංග්‍රීසි ඉගෙනගන්න උදව් කරනව, ටිකෙන් ටික මේ සම්බන්ධතාව මිතුරු කමකට එහා ගිය තැනකට එනව. ජෝ, අයිති වෙන්නෙ සාමාන්‍යයෙන් උසස් කුලයකට, Perumal ගැන දැනගන්න ජෝ ගෙ තාත්තා Perumal ව ජෝ ගෙන් ඈත් කරන්න උත්සහ කරනව. මේ අතරෙ, කුලය නිසා නීති විද්‍යාලය ඇතුලෙත් Perumal ට නොයෙක් කරදර වලට මුහුණ දෙන්න සිද්දවෙනව. ඉතින් අවසානෙ Perumal ට මොකක් වේවි ද? 

ජාතිය, කුලය මුල් කරගෙන මිනිස්සුන් පීඩාවට පත්කිරීමේ අමානුෂික ස්වභාවය මේ චිත්‍රපටයෙ බොහොම අනුවේදනීය ආකාරයෙන් පෙන්නා දෙනව. ඇත්තටම ඒ සංවේදීකම එක්ක මේ චිත්‍රපටය බලන ඕනෑම කෙනෙකුගෙ ප්‍රාර්ථනාව තමා ඒ පටු බෙදීම් සමාජෙන් තුරන්වෙලා යන්න ඕන කියන එක. යම් ජාතියක් නිසා, කුලයක් නිසා මනුස්සයෙකුට තවත් මනුස්සයෙක් "මනුස්සයෙක්" විදිහට දකින්න බැරිනම් ඒ ජාතිය මොකටද , ඒ කුලය මොකට ද...!

සාමාන්‍යයෙන් දමිල චිත්‍රපට නොබලන කෙනෙකුරට වුණත් මේක මගහැර නොගත යුතු සිනමා අත්දැකීමක් බව තමා කියන්නෙ