හඬවල් දෙකක්

කටහඬවල් දෙකක් තියනව  මම වැඩියෙන්ම ආදරය කරන. කොච්වර ඇහුවත් එපා වෙන්නෙ නැති.

පණ්ඩිත් අමරදේව

කසුන් කල්හාර

කොහේ ඉඳන් ඇහෙනවද කියල හිතාගන්න බැරි අමුතු අමුතු ඉන්ද්‍රජාලික ගුණයක් එක්ක, ජීවිතේ ඕනෑම දුකකින් කලකිරීමකින් ඉන්න මොහොතක වුණත් එකපාරක් ඇහුවාම හිත නිවෙන පුදුමාකාර මැජික් බලයක්  මේ හඬවල් දෙකටම තියනවා....

එක පැත්තකින් ඔහු ගයනවා...

කියඹු වැල් ලිහී ඔබේ

මාරුතේ සැලී

කොපුල් තල ගැටී මගේ

සිතුම් සසලවයි. . 

අනික් පැත්තෙන් ඔහු

අනෝරා පිනි යටින්

තෙමි තෙමී ඇවිදින්න

ගිනි නැගෙනා ආත්මය

වැහිදියෙන් දෝවන්න. ..

....................

ඒ හඬින් මෙහෙම ගයනකොට වසන්තය මේ දැන් උදාවෙනව කියල හිතෙන්නෙ නැද්ද...

වසන්තයේ මල්  පොකුරු නෙලා

ඔබ මා දෝතට ගෙනෙන තුරා

මග බලමින් මා සිටියා

සොඳුරු වසන්තේ ගෙවෙන තුරා...

එක වසන්තයක

එක රාත්‍රියක

දැනුනා මතකයි

මට ඉබේම වාගේ ඔබෙ සුවඳ...

..........................

යටපත් කල නැත්තම් අමතක කර දැමුව අතීතයක් මේ වචන එක්ක නැවත මතක් නොවුණොත් පුදුමයි.

මේ ගුරුපාරේ මේ දොළ අයිනේ

අපේ රහස් ඇත සැඟවීලා

අපේ රහස් ඇත ලියැවීලා..

ප්‍රේමයේ මං තලාවේ

පා සටහන් අප දෙදෙනාගේ

බොහෝ දුර ඇදුනු වග

ඔබට මතකද තවම.....

............................

එක පැත්තකින් ඔහුගෙ හඬ වයලීනයත් එක්ක මුහුවෙලා අපිව අඬවනවා. අනෙක් පැත්තෙන් ඔහුගේ ගිටාරෙ තත් වලින් අපේ හදවත කම්පනය කරනව.

නෙතේ කඳුළු බිඳු රෑ තනි යහනේ

ඉහ ඉද්දර හිඳ හඬා වැටෙද්දී.....

ආදරයේ කඳු බෑවුම් අතරේ

කඳුලු වලින් ඉපදී

සිනහවේ මියැදී

කඳුලේ ඉපදී  වියැකී

ඒ සුරතල් සිනා....

නීල නුවන් ගැබ ශෝක වලාවෝ

වේදනාව ගෙන..

ඇරඹුමම කඳුලක් වෙලා 

මා බලා ඉද්දී ඒ දිහා

ආ දුරත් දුර වැඩි නිසා.....

...............................

හන්තානේ කඳු මුදුන සිසාරා

පවනක් වී එන්නම්...

සීත රැයේ

තනිකම නොදැනේ

මල් වරුසාවේ පාවී එන්නම්...

............................

නිම් හිම් සෙව්වා මා සසරේ

හමුවී යුගයෙන් බැඳි යුගයේ

හෙට අලුත්  අළුයමක්

වෙන කවරදාකටත් වඩා

මිහිමත මල් පිපෙන දවසක්..

...............................

අමරදේවයන් ජිවිතයෙන් සමුගෙන ගියත් කසුන් තවම අපි අතර ඉන්නවා. ඉතාම ඉවසීමෙන් සංයමයෙන් නිර්මාණ තෝරා බේරාගෙන ඔහු තව ඉදිරියට යායුතුයි. කොහොම වුණත මේ දෙදෙනාම ජීවත්ව හිටිය කාලෙක මේ හඬවල් අහන්න ලැබෙන තරමට අපි වාසනාවන්ත වෙලා තියනව....

Attachments area