අත්තටු සලසලා මීදුම් සළු අතරේ
සිත්ලෙස නැගූ ගී හඬ නිලඹර ඉතිරේ
එක්වී පියාඹන සියොතුන් කැළ අතරේ
නුඹ පමණක් තනිව කොයි යනවද මිතුරේ
රතු හොට අයා ඒ සියොතුන් නගන නද
රසබර නුඹෙ හිතට මිහිරක් නොදෙනවද
තනිව පියාඹන තටුදෙක රිදෙනවද
කුරුල්ලෝ නුඹට තනිකම දැනෙනවද
මිතුරන් සමග පියඹායන විට රෑනේ
උන් යන තැනක මිස වෙන ගමනක් නෑනේ
උන් හා සම නොවෙති නුඹ දකිනා හීනේ
නුඹෙ හිත රැඳී ඇත තුරු වදුලක් ගානේ
සාර ඵලය අඹ දඹ තුරු සිනා සලා
මීර ජලය ඇල දොළ කඳු පිටින් හලා
සාර උයන් නුඹෙ මිතුරන් පසු කලා
නෑර තුටින් යනවද යලි එදෙස බලා
සුන්දර බව නොදන්නා රුදු හිත් අතර
ඉන්නෙද කෙලෙස අත්තටු විදහා නිතර
සුන්දර වන මලක් අසලින් වී නතර
ගින්දර නිවාගෙන ඉඳපන් මගෙ මිතුර
2016/07/29
No comments:
Post a Comment