බැලු බැල්මට පොඩි එකෙක්ව තරඟයකින් ජයග්‍රහණය කරවන්න මහන්සි ගන්න දෙමව්පියො නැදෑ හිතමිතුරන්ගෙ කතාවක් විදිහට පෙනුණනට මේකෙ ඊට වඩා සෑහෙන දෙයක් තියනව කියල මට හිතෙනව. පොඩි කාලෙදි, ලොකු වෙලා කවුරු වෙන්නද කැමති කියල ඇහුවම ඒකට නොයෙක් ආකාරයෙ උත්තර ලැබෙනවනෙ. සමහර විට කෙනෙකුට ඒකට නිශ්චිත උත්තරයක් නොතිබුණා වෙන්න පුලුවන්. මට නම් තිබුණෙ චිත්‍ර අඳින පිස්සුවක්. ඒ ජුරාසික් පාක් චිත්‍රපටය ආපු කාලෙ. ජුරාසික් පාක් බලල ඩයිනාසෝර් පිස්සුව ගහල තිබ්බ කාලෙ. පොත් වල පිටු පුරා හිටියෙ නොයෙක් නොයෙක් පාටින් හැඩ වලින් ඇඳපු ඩයින්සෝර් ල. ඉස්කෝලෙ පොත් හරියට චිත්‍ර පොත් වගෙයි ඇත්තට. ලොකු වෙලත් මෙහෙම චිත්‍ර ඇඳ ඇඳ ඉන්න තිබ්බ නම් කියල තමා ඒ කාලෙ හීන දැක්කෙ. ඒත් අපි දකින හීන වැඩි ප්‍රමාණයක් අරගෙන බැලුවොත් ඇත්තටම අපිට අවශ්‍ය හීන ද. ඒ හීන වල ඉන්නෙ අපි ද, නැත්තම් ඒව සමාජය , බාහිර පරිසරය විසින් නිර්මාණය කර දීපු රෙඩි මේඩ් හීන ද. ඒ හීන වල අවසානෙ අපි විසින් ම අපේ ජීවිතේ නාස්ති කර දැමීම ද කියල හිතන්න වෙනව.
Olive කියන පුංචි ගැහැණු ළමය, එක්තරා ළමා රූප සුන්දරිය තෝරන තරඟකට යන්න සුදුසුකම් ලබනව. තරඟෙට යන්න නම් ඇමරිකාවේ ඒ කොණ ඉඳන් මෙ කොණට වගේ දුරක් යා යුතුයි. Olive ගෙ අම්ම තීරණය කරනව පවුලෙ හැමෝම වාහනේ මේ ගමන යන්න ඕන කියල. ඒත් සමහරු මේකට විරුද්ධ වෙනව. නමුත් මත ගැටුම් මැද්දෙ වුණත් ඒ අය ගමන යනව. අතරමග දි දහසක් බාධක දුෂ්කරතාවන්ට ඒ අයට මුහුණ දෙන්න සිද්දවෙනව. වතාවක් වාහනේ කැඩෙනව, පොලීසියෙන් නවත්වනව, මරණයක් වෙනව. කොහොම හරි තරගය පවත්වන්න ඔන්න මෙන්න වගෙ තියල තමා ඒ අය තරඟය පවත්වන තැනට එනව. ඊට පස්සෙ මොකක් වෙයි ද?
කොහෙත්ම බලා පොරොත්තු නොවෙන දෙයක් තමා වෙන්නෙ. සමහර කෙනෙකුට ඒක පමණට වැඩියි කියල හිතෙන්න පුලුවන්. ඒත් මේක සාම්ප්‍රදායික විදිහට එක්කො ජයග්‍රහණය නැත්තම් පරාජය කියන තැනින් (olive ගෙ තාත්ත හිතනව වගේ) ඉවර වුණා නම් අපිට මේ චිත්‍රපටය ගැන කතාකරන්න තරම් දෙයක් නොතිබෙන්න තිබ්බ. ඒත් චිත්‍රපටය අවසාන වෙන්නෙ ඇත්තටම අපි දකින හීන මොනවද.. ඒ හීන ඇත්තටම ඒ හීන අපේ ද කියල නැවත හිතන්න යොමු කිරීමෙන්.
Little miss sunshine අයිති වෙන්නෙ Road movie ගණයට ඒ කියන්නෙ ධාවන කාලෙයෙන් වැඩි ප්‍රමාණයක් මහාමාර්ගයෙ ආශ්‍රය කරගෙන නිර්මාණය කල චිත්‍රපටයක්. ඒ වගේම ඒ අවුරුද්දෙ (2006) හොඳම සහය නළුවාට සහ හොඳම තිර රචනයට හිමි ඔස්කාර් සම්මානත් මේ චිත්‍රපටයට හිමි වෙනව. Road movie / Drama/ comedy වර්ගයේ චිත්‍රපට බලන්න ප්‍රිය කරන අය මේකට වැඩියෙන් කැමති වේවි.
No comments:
Post a Comment