නිමැවීය
ප්‍රතිමා නෙලන්නා
ළඳක රුව...
දිවා රෑ වෙහෙසව
සියුම් කටු මිටි පහරින්
රළු ගලක..
වසර ගණක රිදුම් ලැබ
විඳ දරා නොයෙක් දුක් ගැහැට
සුමට කරගත් කෝමල රේඛාවන්
මතු කරලමින්
ඈ වත..
කාලයේ කටු පඳුරු
දළු දමා පැන නැගුණ
ජීවිතේ පටුමගෙහි
යම් තැනක මඟ හැරුණ
එක් මතක බිම් කඩක
බොඳ වී නොවී ඇඳුණ
යම් රුවක් සිහිකර..
රැගෙන විත්
වෙළඳසැලකින්
කෙනෙකු
තැබීය ඒ පිළිරුව
තුන් මහල් ප්‍රාසාදයක
පහතම මාලයේ
තනි සුදු බිත්තියක පසුබිම් ව
ඇගෙ රහස් හැඬුම්
හෙළනා සුසුම්
උසුලන
කුටියට යාබද ව.
No comments:
Post a Comment