Tuesday, November 17, 2020

තව එක රැයක් පමණයි..

තනිවම
ආකාසෙ කෙළවරක එල්ලුණු අඩ සඳ
පොකුරක එක්තරා තරුවකට 
යන්තමින් හිනැහෙයි..
සර සර හඬින් සෙළවෙන
අඹ අතුපතර අතහැර
කොහේදෝ යන සුළඟින් බිඳක් ගෙට එයි..
මේ රැය
තව එක රැයක් පමණයි...

වැස්සක
සීතලෙන් සියොළඟ පිරිමැද
මන්දාරමක් පැතිරෙයි
වළාකුළු වළාකුළු අතරේ පවා
රහසින් අකුණු පිපිරෙයි
මේ රැය 
තව එක රැයක් පමණයි...

හාත්පස
පැතිරුණු ගණ නිහඬතාවය බිඳ
කිරලෙක් කෑ ගසා ගෙන පියඹයි..
නතර විය නොහැකි
කුඩා නැවතුම් පොළක් පසු කරන
දුම්රියක හඬ ඈතින් මතුවෙයි...
මේ රැය 
තව එක රැයක් පමණයි...

බොහො ඈත
අඳුරටත් මඟ වරදුණු වීදියක
කණමැදිරියෙකුගේ එළිබිඳක් සැඟවෙයි..
පොත් රාක්කයෙ
සුළඟට පිටු පෙරළි සටහන් පොතක
කුරුමිණි අඬු ඇද අකුරු 
අඩ අඳුරෙ බොඳවෙයි..
මේ රැය
ගෙවී යාමට නියමිත
රැයවල් දහස් ගණනක් අතර
තව එක රැයක් පමණයි...



No comments:

Post a Comment