ඈ නිදනවා ඇති දැන්
වසා දමා කවුළුව..
වරින් වර නික්මෙන
සුසුම් හෙළනා හඬ
නොඇසෙයි දැන් ඇගේ කුටියෙහි..
නොඇසෙයි සිහින් ඉකිබිඳුම් ද..
නොහඬමි මම
කඳුළු නොනැගෙයි
මේ වියළි දෑසට...
අවසාන කර
අවසාන රතු වයින් බඳුන
කියවමි යළි
නැවතූ තැන් සිට
ලාබ රොමාන්තික නවකතාව...
රිදුම් දෙයි දෙපය
මේ විසල් මැදුරේ
දවස පුරා මෙහෙ කර..
නොපෙරළේ පොතේ පිටු
රැළි වැටෙන අඟිලි තුඩගට
නිදිබරින් පිරෙයි හිස...
පසෙකින් තබා පොත
පියනඟමි හනික
සිහින ලෝකය වෙතට..
කඳු පාර කෙළවර
මල් පිපෙන උයන මැද
මඟ බලා ඇති ඇය ද..
.
.
The remains of the day චිත්‍රපටය ඇසුරෙන් උපදින.
No comments:
Post a Comment