නිහඬ විල

ඉඳහිට පත්‍රයක් දෙකක් අතහැර

ඇඳෙන වියැකෙන රළ දෙස බලා හිඳ

තනිවම කල්පනා කරයි ගස

"ඇයි මේ තරම් නිහඬ මේ විල"

පළඟැටියෙක්...

අඳුරින් වැසෙයි මඟ..

යන්තමින් දැල්වෙයි

මොටෝරථයක එළි හිස..

පළඟැටියෙක්

පියාඹයි ඒ දෙස

ඉටිපන්දමක් අතහැර...

පුංචි නැට්ටුක්කාරි..

ගිලියන් අවුරුදු හතක පුංචි දැරියක්. එයා එක දෙයක් නිසා එයාගෙ වයසෙ අනෙක් පොඩිඋන් ගෙන් සෑහෙන වෙනස් වුණා. ඒ තමා කොයිම විදිහකට වත් එක තැනක වාඩිවෙලා ඉන්න බැරි වීම. මේ වයසෙ දරුවන් කොහොමත් එහෙමනෙ කියල ඔබ කියාවි. ඒත් ගිලියන් ලඟ මේ ගුණාංගය පමණ ඉක්මවා ගිහින් තිබුණා. ඉස්කෝලෙ පාඩම් ඉගෙනගන්නා අතරෙත් එයා හිටපු ගමන් නැගිටල පන්තිය පුරා දුවන්න පටන් ගන්නව. ගිලියන්ගේ ගුරුවරුන් ගෙන් නිතරම එයා දඬුවම් ලැබුව. බැනුම් අහගත්ත. සමහර වෙලාවට එයාට අවධානය එකතැනක තියාගන්න උනන්දු වෙන්න ඒ අය නොයෙක් උපක්‍රම යෙදුව. නමුත් කිසි දෙයකින් වැඩක් වුණේ නෑ. එක තැනක වාඩි වෙලා එක දෙයක් ගැන අවධානය යොමු කරන්නෙ කොහොමද කියල ගිලියන් කවදාවත් ඉගෙනගත්තෙ නෑ.

මේ හින්ද ගිලියන්ගේ ඉගෙනීමේ වැඩ සෑහෙන අතපසු වෙලා තිබුණ. විභාගවලින් එයාට ලැබුණෙ අඩුම ලකුණු. ඒ හින්ද එයාගෙ අම්මත් එයාට දඬුවම් කරන්න පටන් ගත්‍ත.

එක දවසක් ගිලියන් ගේ අම්මට ඉස්කෝලෙට එන්න පණිවුඩයක් ලැබී තිබුණ. මොකක් හරි නරක ආරංචියක් අහන්න ලැබේවි කියන බයෙන්මයි අම්මත් එදා ඉස්කෝලෙට යන්න පිටත් වුණේ. රැස්වීමේ කාමරයෙ පුංචි ගිලියන් සහ එයාගෙ ගුරුවරු හැමකෙනෙක්ම වගේ එකතුවෙලා උන්න. ගිලියන්ට මොකක් හරි මානසික ප්‍රශ්නයක් තියන බවත් එයාව ඉක්මනින්ම වෛද්‍යවරයෙක් ලඟට යොමු කරන්න ඕන බවත් ඒ අය ගිලියන් ගේ අම්මට කිව්ව.

ඒ අතර ගිලියන්ව හොඳින් දැන්ගෙන හිටපු වයසක ගුරුවරයෙක් එතැනට ආව. අම්මාටත් එතැන හිටපු හැම කෙනෙකුටමත් එයා එක්ක එන්න කියපු වයසක ගුරුවරය ගිලියන්ට මෙහෙම කිව්ව "අපි පොඩ්ඩක් එළියට ගිහින් එනව. ඔයා දඟලන්නැතුව ඔහොමම ඉන්න ඕන" එහෙම කියල එයා රේඩියෝව ටිකක් සද්දෙන් දැම්ම. 

දැන් කාමරේ හැම කෙනෙක් ම පිටවී ගිහින්. ඇතුලෙ ඉන්නෙ ගිලියන් විතරයි. වයසක ගුරුවරය ඒ අතරෙ අනෙක් අයට කාමරේ ඇතුලෙ වෙන්නෙ මොකක්ද කියන දෙය පෙන්නුව. රේඩියෝවෙන් ඇහෙන ගීතයක තාලෙට පාද තබමින් ඈ කාමරේ පුරා ඇවිද යමින් උන්න. අම්මත් අනෙක් අයත් පුදුමෙන් වයසක ගුරුවරය දිහා බැලුව. එයා හිනාවෙලා මෙහෙම කිව්ව. "අර පේනවද? එයාට පිස්සු නෑ. එයා නැට්ටුක්කාරියක්". ඇයට නර්තනය ඉගැන්විය යුතු බව ඔහු ඇගේ අම්මාට නිර්දේශ කලා. එයාගෙ පලවෙනි නැටුම් පාඩමට ගිහින් ආපු දවසෙ ගිලියන් එයාගෙ අම්මට මෙහෙම කිව්ව. "එතන හැමෝම මං වගේ. කවුරුත් එක තැන වාඩිවෙලා ඉන්නෙ නෑ" 

ගිලියන් ලින් (Gillian Lynne) එදාමෙදාතුර ලෝකයේ බිහිවුණු විශිෂ්ටතම නාටිකාංගනාවක් බවට පත්වුණා. 1981 දී ඇය තමන්ගේම නර්තන පාසලක් ආරම්භ කලා. බ්‍රෝඩ්වේ රංගන ඉතිහාසයේ දීර්ඝම නාට්‍ය දෙකක් වුණු Cats සහ The Phantom of the Opera නාට්‍යවල රංගවින්‍යාසය (choreography) නිර්මාණය කළේ ගිලියන්. 2014 දී ඇයට බ්‍රිතාන්‍ය පුරවැසියෙකුට ලැබෙන ඉහලම සම්මානය (පිරිමියෙකුට Knight ගැහැනියකට Dame) දිනාගත්තා. 2018 වර්ෂයෙ 92 හැවිරිදි වියේ ගිලියන් මෙලොවින් සමුගන්නෙ නොයෙක් ආකාරයෙ ගෞරව සම්මානයන් ගණනාවකටම උරුමකම් කියමින්. 

මේ විදිහය "වෙනස්" ගති ස්වභාවයක් පෙන්වන දරුවන් වැඩිහිටි ලෝකය විසින් නිවැරදිව හඳුනා ගැනෙන්නේ නෑ. ඔවුන්ගෙ වෙනස්කම අඩුපාඩුවක් විදිහයට නැතිව සුවිශේෂීත්වයක් විදිහට දකින්නේ නැහැ. නමුත් ලෝකය ලස්සන තැනක් වෙන්නෙ මෙවැනි අය නිසා බව නම් ඇත්තක්.

From "order of the pen"

To live in this world

දිවිගෙවීමට නම් මේ ලොව

හැකිවිය යුතුයි ඔබ හට

ඉටුකරන්නට මෙකරුණු තුන..

පළමුව ආදරය කරන්නට

මුළු හදවතින් ඔබගේ

වහා වියැකී යන යමකට...

දෙවනුව රැඳී සිටීමට ඒ මත

අහිමිවී යන බව දැනගෙනම

එය කොයියම්ම හෝ දිනයක...

තුන්වනුව සහ අවසානකොට

යන්න ඉඩ හැරීමය එයට

යා යුතු මොහොත ආ කළ...

දිවිගෙවීමට නම් මේ ලොව

හැකිවිය යුතුයි ඔබ හට

ඉටුකරන්නට මෙකරුණු තුන!

- මේරි ඔලිවර්  ගේ to live in this world පැදිය ඇසුරෙන්..

මම සීත රටකින් ආවෙමි

මම සීත රටකින් ආවෙමි 

නොනැවතී මුළු දවස

මද්දහනේ පවා හිම වැටෙන...

උත්තරාර්ධගෝලයේ

සුදෝසුදු තැනිතලා කලාපයේ

තුන්ද්‍රා වනය අසබඩ කල් ගෙවීමි...

කටු තුඩු තුහින බිඳු කැටුව එන

සුළඟින් වැලකෙනු පිනිස

ඉග්ලූම නිවසක වාසය කළෙමි..

අතරින්පතර බීර බඳුනක

පතුළේ පෙණකැටි අතර

ගොරතර හිම වලස් සමක

උණුහුම ලැබූවෙමි...

ඔබ සමකාසන්නයෙහි සිට පැමිණි කෙනෙකි

වසත් සුළඟ සේ ඉපිළෙන

උණුහුම් සූර්‍යාලෝකය ඔබට සුහුරුය..

රන් පාට තණබිම් දිගේ

වල් සාවුන් හඹා දිව යන..

අතු අගිසිවල ලැගගෙන

කඨෝර හඬින් කෑගසන

කපුටන්ට උස් හඬින් බැණවදින...

හිරුරැස් සේ වහා රතුවන

දෑස් ඇති කෙනෙකි ඔබ...

කමා කරන්නේද එබැවින් 

තවමත් හිමකබා පැළඳිම පිළිබඳ?

ඝනකම් කබා සාක්කුව තුළ

බීර බඳුනක් ගෙන යාම පිළිබඳ ?

කමා කරන්නේද

මේ සූර්‍යාලෝකයෙහිද

ගුහා වාසී වීම ගැන

තවමත් ඔබ මට?

Njan Prakashan (2018)

මගේ නම ප්‍රකාශන්... පොඩ්ඩක් ඉන්න.. දියුණු වෙන මනුස්සයෙකුට ඊට වඩා හොඳ නමක් තියෙන්න ඕන.. ඉතින් මම මගෙ නම වෙනස් කරගත්‍ත... ආකාශ්.. P R ආකාශ්... අර  ප්‍රකාශන් කියන හරි ගතානුගතික නමට වඩා ඒකෙ පොඩි ගතියක් තියනව නේ. කොහොම වුණත් මගෙ ජීවිතේ නම් සෑහෙන කාලයක් නිකම් නාස්ති වෙලා ගිය බවක් තමයි මට දැනුණෙ. මට පොඩි කාලෙ ඉඳන් ආසාවක් තිබෙණෙ දොස්තර කෙනෙක් වෙන්න. ඒත් මට ඒ හීනෙට ළංවෙන්නවත් බැරි වුණා. ඒ හින්ද වෙදකම බැරි නම් හෙදකම කියල මම හෙදකම ගැන පාඨමාලාවකුත් හැදෑරුව. අවසානෙ මට හිතුනෙ මේ වැඩේ හරියන්නෑ කියල. කොල්ලෙකුට නර්සින් කියන්න නිකම් ගැලපෙන්නෙනෑ වගේ නෙ. අනිත් එක මේ ඉන්දියාවේ නම් නර්සින් රස්සාව කරල මනුස්සයෙකුට දියුණු වෙන්න පුලුවන් ද. මට ආරංචි වුණා පිටරට වල නම් මේ වැඩේට හොඳට ගෙවනව කියල. ඒ ආරංචිය ලැබුණ වෙලාවෙ ඉඳන් මගෙ ඔලුව වැඩකරන්න ගත්තෙ කොහොමින් හරි පිටරටකට පැනගන්න විදිහක් ගැන. ඒත් මෙච්චර ලස්සන කේරළේ දාල යන්නෙ කොහොමද කියල විතරක් මගෙන් අහන්න එපා. ඇත්ත. මේ පරිසරේ පුදුම ලස්සනයි. බැලු බැලූ අත කොළ පාට.. නිල් කැටේට වතුර ගලන ගංගාවල්, උසට උස පොල් ගස්.. මේ පළාතට "දෙවියන්ට උරුම රට"  කියන නම පටබැඳිල තියෙන්නෙ නිකම් නෙවෙයි. ඒත් මේ ජීවිතේ ඔය පරිසරේ තරම් ලස්සන නෑ.

ඉතින් පිටරටකට යනව කියන්නෙ සෑහෙන මුදලක් වියදම් වෙන වැඩක් නෙ. මං කොහොමද එච්චර ගාණක් හොයාගන්නෙ. ඊට වඩා ලේසියෙන් මේ වැඩේ කරගන්න පුලුවන් වෙනත් විදිහක් ඇත්තෙම නැද්ද... ඉතින් මම මගෙ කපටි මොලේ පාවිච්චි කරල ඒකට ක්‍රමයක් හිතුව. ඒත් මට පහුකාලීනව දැනගන්න ලැබුණ එහෙම හිතන අය මේ කේරළේ තවත් ඉන්න බව. ඒවගේම මට දැනගන්න ලැබුන ඕනැම දෙයකදි තමන්ගෙ අතින් පාඩු කරගෙන උදව්වට එන මිනිස්සුත් මෙහෙ ඉන්න බව. ඒ වගේම තමන්ගෙ උත්සාහයෙන්ම යමක් කරල දියුණුවෙන මිනිස්සු, පිටින් බැලුවම මහ දඩබ්බර වගේ පෙනුණට ඇතුලෙන් මනුස්සකම පිරුණු අයත් මෙහෙ ඉන්නව කියල මම දැනගත්‍ත. යාලු මිත්‍ර කම කියන්නෙ කෙනෙකුට ජීවිතේ අවශ්‍යම දෙයක්. ඒකට ගෑනු පිරිමි දුප්පත් පෝසත් මේ කිසිම බේදයක් නෑ. මේකත් මේ විදිහෙ නොයෙක් ආකාරයෙ මිනිස්සු ඇසුරේ ගෙවීගිය මගේ මේ ජීවිතේ ඇතුලෙ  මම තේරුම් ගත්ත එක කාරණයක්. වෙලාවකට මගේ කතාව විනෝද සාගරයක්, තව වෙලාවකට අරමුණක් හොයාගෙන ඇවිදින මනුස්සයෙකුගෙ කතාවක්. සමහර විට මේ කතාව බලන කෙනෙකුට ඒකෙන් තමන්ගෙ ජීවිතේට අරගන්න පාඩමක් තියෙන්න පුලුවන්. නැත්නම් හොඳට හිනාවෙන්න පුලුවන්. මොනාවුණත්, මගෙ ජීවිතේ ඒ හැම දෙයක්ම මැද්දෙ සෑහෙන දුක්වේදනාවන්ට මම මුහුණ දුන්න තමයි. ඒත් මෙහෙම දෙයක් තියනව. චාලි චැප්ලින් කියන ඒ සුප්‍රසිද්ධ රංගධරයා වතාවක් කියල තියනව එකම විහිලුව ආයෙ ආයෙම කරාම මිනිස්සුන්ට ඒකට හිනා යන්නෙ නෑ, ඒ වගේ එකම දුක ආයෙ ආයෙ මතක් කර කර දුක් වෙන්නෙ මොකටද... ඉතින් මගෙ කතාව Njan Prakashan හාස්‍ය, දුක, වෛරය, ආදරය මේ හැම දෙයක්ම පිරුණු හරි අපූරු ජීවිත කතන්දරයක් බව කියන්නම්. 

මම ප්‍රකාශන්.. නැහැ වැරදුනා.. මම ආකාශ් 

P R ආකාශ්..

...........................................................................

Njan Prakashan 

Directed by Sathyan Anthikad

Written by Sreenivasan

Starring

Fahadh Faasil as P. R. Akash / Prakashan / Sylvester

Sreenivasan as Gopal Ji

Nikhila Vimal as Salomi

K. P. A. C. Lalitha as Pouly Chechi

Devika Sanjay as Teenamol

Anju Kurian as Shruthi (voice dubbed by Raveena Ravi.)

Release date - 21 December 2018

Running time - 131 minutes

Country - India

Language -  Malayalam

එපා වැසි වස්වන්න......

මෝසම් සුළඟේ

උස සානු කඳුකර භූමි අතරේ

පාව එන හුදෙකලා මේකුළ

එපා වැසි වස්වන්න මේ බිමට...!

හුස්ම ගනු නොහැකියි

පොළෝ ගැඹුරෙන් නික්මෙන

අළුත් ළා දලුවලට...

පිපෙන්නට ඉඩ නැත

පුංචි කැකුළකට

පෙති විදා රිසි ලෙස....

බොහෝ දිගුවිය

හිම කැට ගෙනා හිම සමය

පමා විය අතු අගට

හසරැල් පළඳනා වසන්තය..

එබැවින් මේකුළ

නොහඬන්න තවත්

සලා හිරිකඩ..

ගෙන යන්න ඔය දිය බිඳු

මෝසම් සුළඟ සමඟින්

දුර ඈත රටකට..

වස්වන්න සිහිල් වැහි

ඉමක් නොපෙනෙන

ගිනියම්ම කතරකට

හුදෙකලා ගැඹුරු මුහුදකට....

එපා වැසි වස්වන්න

රුදු සීතලෙන් හිම මිදෙන

මේ බිමට...

කුඩා තෘණ පඳුරු

ඉතා උස තුරු මුදුන්

සිප ගත් පසුයි පළමුව

වැළඳගන්නේ වැහි බින්දු

නොමැතිව කිසිදු වෙනසක්

අඩු නොවී සෙනෙහෙ බිඳකුත්

මේ කුඩා කුඩා තෘණ පඳුරු..

The Virgin Suicides (1999)

1972 අවුරුද්දේ නිර්මාණය වුණු Godfather චිත්‍රපටය ගැන නොඇසූ කෙනෙක් ඉන්න විදිහක් නෑ. එය ඒ තරම් ජනප්‍රියත්වයක් දිනාගත්ත සහ මෙතෙක් නිර්මාණය වුණු හොඳම සිනමාට අතරට තෝරාගැනෙන නිර්මාණයක්. Godfather අධ්‍යක්ෂණය කරන්නෙ Francis Ford Coppola නම් ඇමරිකානු සිනමාකරු. Francis Coppola, Godfather චිත්‍රපට ත්‍රිත්වයට අමතරව Apocalypse Now, Bram Stoker's Dracula වගේ සිනමා ඉතිහාසයේ නොමැකෙන සිනමාපට ගණනාවක් බිහිකළ නිර්මාණකරුවෙක්. නමුත් සිනමාව වෙනුවෙන් ඔහු ලබාදී අති වටිනාම දායාදය නම් තමන්ගේ දියණිය Sofia Coppola බව කිව්වොත් වරදක් නැති වේවි. ඇගේ රුව මුලින්ම කැමරා ඇසකට හසුවෙන්නේ ඇයට අවුරුදු 1ක් වයස වෙද්දීමයි. ඒ Godfather චිත්‍රපටය වෙනුවෙන් වුණු දර්ශනයකට. පසුකාලීනව පියාගේ චිත්‍රපට වැඩකටයුතුවලට සහාය දෙමින් හැදී වැඩෙන ඇය සිනමාකාරියක් විදිහට තමන්ගේම අනන්‍යතාවක් සහිතව චිත්‍රපට නිර්මාණයට පිවිසෙනව. ඒ 1999 වසරේ The virgin suicides චිත්‍රපටය තිර රචනාව සහ අධ්‍යක්ෂණය සිදු කරමින්. The virgin suicides බිහිවෙන්නේ Jeffrey Eugenides නම් ලේඛකයා මෙනමින් ම රචනා කල සම්මානනීය නවකතාව ඇසුරෙන්. 

චිත්‍රපටයෙ කතාව මේ වගෙයි. මිචිගන් ප්‍රාන්තයෙ ඩෙට්‍රොයිට් නගරයෙ ලිස්බන් පවුල ජීවත්වුණු ගෙදර ඒ අහල පහල කොලු ගැටවුන්ගෙ වැඩිපුර අවදානෙට ලක්වුණු තැනක්. ඒ මේ පවුලෙ අති සුන්දර දියණියන් පස්දෙනා හින්ද. තරුණ වයසෙ නොයෙක් අවධි පහුකරමින් උන්නෙ ඒ පස් දෙනා ගෙ නම් වයස අඩුවෙන පිළිවෙලින් තෙරේසා,මේරි, බොනී, ලක්ස් සහ සිසිලියා. නමුත් මේ පවුලෙ යම් වෙනසක් තිබුණ. ලිස්බන් දෙමව්පියන් ඉතාම දැඩි ක්‍රිස්තියානි භක්තිකයන්. ඔවුන් තමන්ගෙ දියණියන්ව හැදුවෙ තදින්ම විනය නීති රීතිවලට යටත් කරලයි. ඇමරිකානු සමාජෙ බොහෝමයක් තරුණ තරුණියන් අත්විඳින නිදහස් සුන්දර යෞවනය මේ දියණියන් පස් දෙනාට හිමි වුණේ නෑ. ඒ ඒ වයස්කාණ්ඩවලදි ලැබිය යුතු ජිවිත අත්දැකීම් නොලැබි යනකොට මේ දියණිවරු පස්දෙනාට සිද්දවෙන්නෙ මොකක්ද කියන කාරණයයි චිත්‍රපටයෙන් මූලිකවම නිරූපිත වෙන්නෙ. 

චිත්‍රපටය නැරඹුවොත් ඔබට මෙය සියලුම සිදුවීම්වල හේතු සාධක ගැලපුණ පරිපූර්ණ කතාවක් දකින්න නොලැබේවි. නරඹන ඔබ විසින්ම සපුරාගත යුතු හිස් ඉඩක් ඉතිරිකරමිනුයි මේ ප්‍රෙහේලිකාව සම්පූර්ණ වෙන්නෙ. චිත්‍රපටය විසින් එහි සිදුවෙන හැම දෙයක්ම පහදාදෙන්නෙ නැහැ. නමුත් නව යෞවනය පහුකල කෙනෙක් විදිහට ඔබගෙ ජීවිතයත් සමාජයෙ බොහොමයක් තරුණ තරුණියන් දිහාත් වෙනස් ඇසකින් දකින්න "ඔබ ඔවුන් බවටම පත් වෙලා ඔවුන් දිහා නැවතත් බලන්න" ඔබ පෙළඹේවි. බාලම දියණිය සිසිලියාගෙ දිනපොතක් එක තැනකදි මේ අසල්වැසි පිරිමි ළමයි කාණ්ඩය අතට ලැබෙනව. ඇයගෙ සිතුවිලි කොයිතරම් විචිත්‍රවත් ද කොයිතරම් ෆැන්ටසික ද කොයිතරම් පරාසයක ඒ සිතුවිලි විහිදී යනවද කියන කාරණය ඒ දිනපොත ආශ්‍රයෙන් වටහගන්න පුලුවන්. නමුත් ඇගෙ ගතානුගතික අදහස් දරන දෙමාපියන් පුලුවන් තරම් කරන්නෙ ඒ සිතුවිලි වලට වැට බැඳීම. ජීවිතය විඳින්න යම් අවස්ථාවල මේ තරුණ ගැහැනු ලමයින් ඉඩ ලැබුනත් ඒ දහසක් සීමාවන් මැද්දෙයි. පැහැදිලිවම යම් විනයක් සදාචාරයක් යෞවනයේ සිටම කෙනෙක් ජීවිතය ඇතුලෙ පුරුදු පුහුණු කරගත යුතුයි. නමුත් එය සීමාව ඉක්මවා යන තැන ඇතිවෙන්නෙ ඛේදවාචකයක්. ඒ අනුව The virgin suicides කියන්නෙ සීමා මායිම් නොතකා නිදහස සොයාගෙන පියාපත් දිගහරින යෞවනියන් පස් දෙනෙක් ගැන අනුවේදනීය කතා පුවතක් බව කිව්වොත් නිවැරැදියි. චිත්‍රපටයෙ එක් දෙබස් ඛණ්ඩයකින්ම මේ කෙට් සටහන නිමා කරන්නම්. එකතැනකදි රෝහල්ගත වෙන සිසිලියාගෙන් වෛද්‍යවරයා මෙහෙම අහනව

"මේ පොඩි වයසට ජීවිතේ නැති කරගන්න හිතුවෙ ඇයි. ඔයා  ජීවිතෙන් බාගයක් වත් අත්විඳල නෑ"

ඇය ඒකට දෙන පිළිතුර 

"ඔයා කවදාවත් අවුරුදු දහතුනක ගෑනු ලමයෙක් වෙලා හිටියද දොස්තර මහත්මය?"