"ආලෝකය වන්න ඔබ"
පැවසූහ එතුමන්
පිරිනිවීමට මත්තෙන්...
සිතමි ඒ ගැන මම
හැම උදෑසනකම...
සිඳ බිඳ දමා මිහිදුම් පටල
ලා රත සහ දම් පැහැති
ඇතැම් විට හරිත වර්ණයෙන්
සිහින් එළි රේඛා විහිදුවන කල
පෙරඹර අහස...
වියපත්ව බොහෝසේ..
වැතිරී සල් වෘක්ෂ අතරෙහි
පවසන්න ඇත යමක් එතුමාණෝ
එළඹි බව දැන අවසන් මොහොත...
එළිය නික්මිණි පෙරදිගින්
රන් පැහැති කෙත් වතු මතින්...
එකල්හි දන්ව් වැසියෝ
බලා උන්නෝ රැස්වෙමින්
එතුමන් වදාරණ යමක්..
අසා සිටිනා රිසියෙන්..
බලා සිටිනෙමි මම..
වශීකෘත වූවකු ලෙස...
රන්වන් කිරණ සයුරේ
හිරු ගිලී මතු වී එන දෙස
ඝන නිල් පැහැති අහසේ
රැඳවෙනු පෙර...
ගෙවා නිම වීමට සපැමිණි
තමන් දුෂ්කර දිගු දිවි ගමන දෙස
යළි හැරී බලනට ඇත
නිසැකවම එතුමන් ද..
එකෙණෙහිම විඳිමි මම
සූර්යයෙකු මෙනැයි නැගෙනා
ඈත කඳු වළලු මත්තෙන්..
පහන් දහසක් දැල්වූ කලෙක මෙන්
නික්මුණි එළිය මා කෙරෙන්..
විඳිමි මම, යමක් සිදුවන බව මා තුළ...
සෙමෙන් ඒ තුරු සෙවණ යට
හිස ඔසවා හැරුණු එතුමෝ
බලා උන්නෝය සෙනඟ අතරේ
බියෙන් තැවෙනා මුහුණු දෙස...
- Mary Oliver
No comments:
Post a Comment