රැය සහ දහවල.....

රෑට ඒ වැලි කතර මැද

මහ සාදයක් පැවැත්වෙයි..

දඩයම නවත්වා ඔරායන්

ඈත් මෑත් කර වළාකුළු

ආකාසයෙන් බැස එයි...

පසෙකින් තබා දුනු කඩු 

වැතිරී සිහිල් වැලි මත

දුමාරය අහුරක් අහසට යවයි..

මහ වලසාද 

කුඩා වලසා කැටුව එයි..

පතොක් මල් කෙමිවල

පැණි උරා බී සතුටුව

මහ හඬින් ගීයක් ගයයි...

කතර මැද

ඉතිරි එක් ක්ෂේම භූමියක

දිය රැඳි කුඩා පොකුණකට

සඳ වේගයෙන් පනියි..

වතාවක් හෝ දෙකක්

ගිලී එහි පතුල තෙක්

තෙත බේරමින් සඳ රැස් කෙඳි

ගොඩට එයි..

උදෑසන වන විට

මේ සියළු සළකුණු මැකෙයි..

සුදුමැලි කරගෙන මුහුණ

දිගහැර කෙට්ටු අතපය

කතර වැතිරී හිඳියි..

පාළු සුළඟක් පමණක් 

අලස වැලි තලය මත

ඔහේ සැරිසමින් සිටියි...

රෑට ඒ වැලි කතර මැද

යළිත් වතාවක්

මහ සාදයක් පැවැත්වෙයි..