Ordinarily, I go to the woods alone..
ඇවිද යමි මම නිතර
ඒ කුඩා වනපෙතට
නොමැතිව කිසිදු මිතුරෙක්
එකදු හෝ ගමන් සගයෙක්..
කතා කරන්නෝය ඔවුන් වැඩිපුර
බොහෝ දේ එකම විලසට
එබැවින් නොයමි මම
එවැනි කිසිවෙකු සමඟ..
උවමනා නැත මට
කිසිවෙකු ඇසට හසුවන්නට
මා කුරුල්ලන් අමතන කළ..
මහා කලු ඕක් ගස
වැළඳ ගන්නාවිට..
එයයි මා ලබන සැනසුම...
දනිමි මම,
ඔබත් සැනසුම ලබනු ඇත
යම් දෙයකින් එලෙසම..
මා තනිව සිටින කල
නොපෙනී සිටිය හැකිවෙයි මට
කුඩා කඳුගැටයක් මත
වල් පැලෑටියක් මෙන් නිසලව..
නොයෙක් සිව්පා සතුන්
අසල ගැවසෙයි වගක් නොමැතිව..
අසා සිටිය හැකිවෙයි මට
කිසිවෙකුට නෑසෙන
රෝසමල් ගයන ගී ගායන...
යම් දිනෙක ඔබ
පැමිණ ඇත්නම් මා සමඟ වනයට
අන් කවරෙකුට හෝ වැඩියෙන්
මම ආදරය කරන කෙනෙකි ඔබ...
.
.
- ඇමරිකානු කිවිඳියක වන Mary Oliver ගේ පැදියක් ඇසුරෙනි...
👍👍
ReplyDeleteගහට කොලට ආදරය කරන්න හිත සංවේදී කරවන කවියක්. හොඳ බස පෙරළුමක්.
ReplyDelete