කොවුලෙක් සහ රැයක්

නිදිනොමැති රැයක් නම්

උරුම විය යුතුයි කොවුලෙකුට.....

තත් බිඳුනු ගිටාරයක් තමයි ආකාස ගංගාව

තරුවකින් සුසර කර ගත හැකියි

ආතමයේ ගීතිකාව...

මාස්ටර්ගේ ගීතයක

දියවී යනකොට සාංකාව

සඳ වුණත් හොරෙන් හොරෙන් බලන්නේ නැහැ

ඇස් වසාගෙන ඉන්නවා මිස

වළාකුළු වැටගාව...

කුමුදු පෙති සඳ මීවිත උරා බොනවා

කණමැදිරිනුත් දුමක් අදිනවා හීනියට

උන්ගෙ එළි ඇවිලෙන්නෙ එතකොටයි

දහවලේ නිදියන ස්වර බොහොමයක් අවදිවෙනවා

රාත්‍රිය සාදයක් ඇත්තට...

තමතමන් ගේ ජීවිත කතන්දර 

අඳුරට කෑගසා කියන එක ගැන

දොස් පවරමුද රැහැයියන්ට

ඒත් අඳුර අඳුරම මිස

පළාතක නෑ කවුරුත් පෙනෙන්නට

රැහැයියනුත් වැරදිද එක අතකට...

ගී ගයන කොවුලෙක්ට නම්

හිතන්න ගොඩක් දේ තියනවා අන්න එතැන...