යූ ටර්න් (2019)

සතියෙ දවසක නම් මම වැඩට යන්න ගෙදරින් පිටත්වෙන්නෙ හරියට උදේ 6 ට. නැත්නම් ඒ ආසන්න වෙලාවක. අපේ ගෙදර ඉඳන් රාගම ටවුන් එකට තියෙන ලඟම පාරෙන් තමයි මම යන්නෙ. ඉඳහිටක වෙනත් පාරකින් එන්න වුණොත් මං එන්නෙ පෙට්‍රල් ෂෙඩ් එක පැත්තෙන්. එතකොට ස්ටේෂන් එක ගාව රේල්ගේට්ටුව කොයි වෙලාවෙත් වහල නිසා මට එන්න වෙන්නෙ පාලම උඩින්. කැමරා අටවගෙන පිරිසක් මොකක්දෝ රූපගත කිරීමක් කරන හැටි මම දකින්නෙ ඔහොම ගිය දවසක. ඒ යූ ටර්න් නම් චිත්‍රපටයක් බව දැනගන්නෙ පස්සෙ. යූ ටර්න් ප්‍රේක්ෂකාගරයට විවර වෙන්නෙ ඊයෙ (2019/12/13) මම බලන්නෙ අද. උපන්දා සිට ජීවිතේ ගත වුණ සහ තවමත් ඉන්න රාගම නගරෙ පසුබිමේ රූ ගත කර ඇති නිසා මට යූ ටර්න් එක්ක තියන බැඳීම මට ටිකක් සමීපයි. 

යූ ටර්න් මුලින්ම නිපදවෙන්නෙ කන්නඩ භාෂාවෙන් 2016 වසරේ. ඉන්පස්සෙ 2018 දී දමිළ බසින් එය නැව නිශ්පාදනය වෙනව. 2019 සිංහල බසින් කරන ප්‍රතිනිර්මාණයේ තිර පිටපත ලියන්නෙ මුල් චිත්‍රපට සඳහා දායක වුණු Pawan Kumar මයි. මම මේ කලින් චිත්‍රපට දෙක නරඹල නෑ. ඒ නිසා මේ මගෙ First hand යූ ටර්න් අත්දැකීම.

රවීනා තරුණ මාධ්‍යවේදිනියක්. ඇගේ ගම් පළාත නුවර. රැකියාව නිසා ඈ කොළඹ නගරයේ නැවතී ඉන්නෙ තනිවමයි. ගුවන් පාලම් මත සිද්ධවෙන මාර්ග නීති කඩකිරීම් ගැන රවීනා වාර්තාවක් පිළියෙල කරනව. රැකියාව කරන තැන ඇගේ හිතවතා ආදිත්‍ය ඇයට උදව් කරනවා. සහස් පුර නම් ප්‍රදේශයෙ තියන ගුවන් පාලම උඩ යූ ටර්න් ගන්න කිහිපදෙනෙක් ගැන විස්තර ඒ පාල අසලම ජීවත් වෙන දුප්පත් අසරණ පුද්ගලයෙක් ඈට ලබා දෙනව. ඒ නම් ලයිස්තුවෙ ඇතුලත් පුද්ගලයෙක් මුණගැහෙන්න ගියත් ඈට ඔහුව මුණ ගැහෙන්නෙ නෑ. එදාම රාත්‍රියේ දි ඈව නොහිතු විදිහට පොලිස් අත් අඩංගුවට පත්වෙනව. ඈ සොයා ගිය අර පුද්ගලයා අබිරහස් විදිහට මිය ගිහින්. මරණයට සැක කරන්නෙ රවීනා ව. පරික්ෂණය බාරවෙන්නෙ තරුණ පොලිස් පරික්ෂකවරයෙක් වුණ රංග ට. රංග, රංවීනාගේ ලයිස්තුවෙ අනෙක් පුද්ගලයන් ගැනත් විමසා බලනව. නමුත් ඒ හැම දෙනාම ඒ වෙනකොට මිය ගිහින්. ඔවුන් මිය ගිහින් තියෙන්නෙත් එකම ආකාරයට! ගුවන් පාලම උඩ යූටර්න් ගන්න අයට ඇත්තටම වෙන්නෙ මොකක්ද ?

චිත්‍රපටයෙ මං දැක්ක සාධනීය ම කාරණයක් තමා රවීනා ගේ චරිතය නිරූපණය කල චානු දිසානායක ගේ රංගනය. මේ ඇගේ පළමු රඟපෑම ද දන්නෙ නෑ. නමුත් ඇය මේ චිත්‍රපටයෙ ඉතාම හොඳ රංගනයක යෙදෙනව. ඇයට සිනමාවෙ තව බොහෝ දුරක් යා හැකියි. සිනමා රසිකයෙක් විදිහට ඇගේ රඟපෑම අගය කරන්නත් ඉදිරි වැඩකටයුතු වලට සුබ පතන්නත් මං මේක අවස්ථාවක් කරගන්නව. හේමාල් රණසිංහ ගෙන් මේ චිත්‍රපටයට තවත් ආලෝකයක් ලැබී ඇති බව කිවයුතුයි. ඔහු අපිට ඉන්න සම්පතක්. විජය, ගාමිණී ල ගෙන් පස්සෙ ආකර්ශනීය තරු ගුණාංගය ඉහළින්ම පිහිටා ඇති කෙනෙක් හේමාල්. ඔහුගෙන් සිනමාවට මෙහෙම වැඩ ගැනීම දකින්න සතුටක්. ඒ වගේම තුමිඳු, බිමල් දෙදෙනාත් හොඳින්ම තමන්ගෙ කොටස කර තිබුණ. මේ ක්‍රෙඩිට් එක යන්න ඕන චිත්‍රපටය අධ්‍යක්ෂනය කල චන්න දේශප්‍රිය ට. Cinematography නිර්මාණ කරුවෙකු විදිහට ඔහු ලබා ඇති අත්දැකීම් මේ සාර්ථකත්වය පිටිස්සෙ ඇති.

සමස්තයක් විදිහට චිත්‍රපටය ගැන තෘප්තිමත් වෙන්න පුලුවන් වුණත් තව වැඩි දියුණු විය යුතු යි කියා හිතුණු තැන් කීපයක් දැක්ක. මම නිතර කියන දෙයක් තමා චිත්‍රපටයක් කියන්නෙ මහ පොළව මත අඩියක් තියාගෙන ගොඩනැගෙන ෆැන්ටසි ලෝකයක් කියල. මේ ෆැන්ටසික ලෝකයක වුණත් ඉන්නෙ යම් පිටපතකට අනුව නිශ්චිත ගමන් පථයක දුවන චරිත විය යුතු නෑ. ඔවුන් හැබෑවටම මහ පොළවෙ ජීවත් වෙන හුස්ම ගන්න ආදරේ කරන වෛරකරන සතුටේදි හිනා වෙන දුකේ දි හඬා වැටෙන මිනිසුන්මයි. යූ ටර්න් ඇතුලෙ මානව බැඳීම් තව ටිකක් සමීපව ඉදිරිපත් කර තිබුණානම් කියල මට හිතුණ. විශේෂයෙන් රවීනා සහ ආදිත්‍ය අතර තියන ආදරය හෝ ක්‍රශ් එක හෝ මොකක් හෝ බැඳීම තව ටිකක් දැනෙන අයුරකින් ඉදිරිපත් වුණා නම් කියල හිතුණ. ඒ වගේම යම් super natural ස්වභාවයක් දරන රතු හැඳගත් කාන්තාව. ඇගේ අත්භූත අරුමැසි ස්වභාවය තව මතු වෙන්න තිබුණා. නමුත් කතාව නොදැන සිනමා හලට ගිය කෙනෙක් විදිහට චිත්‍රපටයෙ ත්‍රිලර් ගුණාංගය මම හොඳින්ම වින්දා. ක්ෂණික තිගැස්ම රූප රාමුවෙන් රූපරාමුවට ඊළඟට මොකක් වෙයිද කියන කුතුහල චිත්‍රපටයෙ හොඳින්ම අන්තර්ගත වෙලා තිබුණ. 

චිත්‍රපටි රීමේක් කිරීම ගැනත් යමක් කිවයුතුයි. ලෝකෙ විවිධ භාෂා වලින් ලියවුණු පොත පත සිංහල පරිවර්තනය වෙලා පාථකයන් අතරට එනව. ඒ වගේ ලෝකෙ විවිධ භාෂා වලින් නිමැවුණු සිනමාපට අපේ රටේ නිෂ්පාදනය කිරීමේ වරදක් නෑ. නමුත් සිනමාත්මක වශයෙන් රස නොමරා සහ තව නිර්ණශීලීව මේ ප්‍රතිනිෂ්පාදනයන් කිරීමේ විශාල වගකීමක් නිර්මාණ කරුවන්ට තියනව. යූටර් චිත්‍රපටය ගත්තොත් මුල් සිනමාපටය මම නරඹල නැති නිසා මුල් කෘතිය එක්ක කොයිතරම් සාර්ථක ද කියන්න මට බැහැ. ඒත් පොඩි අඩුපාඩු කීපයක් ඇරුණාම First hand අත්දැකීමක් විදිහට මම තෘප්තිමත්. කලින් කිව්ව වගේ චිත්‍රපටය තිරගත වීම ආරම්භ කලේ ඊයෙ (2019/12/13). සිනමා ශාලාවකටම ගිහින් පුළුල් තිරයේ ම මේ අත්දැකීම විඳගන්න ආරාධනා කරන්න කැමතියි.

ආයෙ රාගම පාලම උඩින් බයික් එකේ යනකොට රතු ඇඳගත්ත ගෑණු කෙනෙක් හිටියොත් කොහොම වෙයි ද !