The Lighthouse (2019)

මෙච්චර තාක්ෂණය දියුණු 2019 වගේ කාලෙක ඇයි මිනිස්සු කලු සුදු මාධ්‍යයෙන් චිත්‍රපටි කරන්නෙ.? වර්ණ රූපයට වඩා කලු සුදු රූපයකින් වඩා ප්‍රබලව අදහසක් ජනනය කරන්න පුලුවන් ද? කොහොම වුණත් මේ වර්ණ වලින් බැහැරවෙලා කලු සුදු (අලු?) වර්ණ භාවිතා කිරීමෙන් Robert Eggersට තමන්ගෙ චිත්‍රපටයෙ තියන අඳුරු, ගුප්ත, පාලු, මූසල ගතිය හොඳින් මතු කරගන්න හැකිවෙලා තිබෙනව. මේ වගේ චිත්‍රපට ගැන යමක් කියන එක හරි අපහසුයි. මොකද මේව පැහැදිලිවම තෝරල බේරල වෙන් කරගත හැකි යම් දෙයක් සංනිවේදනය වෙන කෘතීන් නොවන නිසා. ඒව විඳගත යුතු අත්දැකීම් මිස විස්තර කල හැකි කතන්දර නොවෙයි. කිසිවෙක් නැති පාලු දූපතක ප්‍රදීපාගාරයක රැකියාව කරන මහලු මිනිසෙක් (Williem Dafoe) සහ තරුණයෙක් (Robbert Pattinson). ඔවුන් ගෙ ජීවිත වල තියෙන පාලු මූසල ස්වභාවය චිත්‍රපටය පුරාම දෝංකාර දිදී ඇහෙන්නෙ. මුහුදෙ රළ හෝ හෝ ගගා ඇවිත් ගල් පර වල හැපෙනව. වැහිබර ආකාසෙ අකුණක දෙකක රේඛාවක් ඇඳෙනව ආයෙ මැකෙනව.. හිස් හුලඟෙ කෑගසමින් මුහුදු ලිහිණි පියාඹනව.. අපිට නොදැනිම අපිත් පාලු දූපතක තනි වෙනව..

තමන්ට වැඩිපුර මුදලක් වුවමනා වුණ නිසා මේ රැකියාවට පැමිණි බව තරුණයා කියනව.

මේ අපි දකින්නෙ මුදල් පසුපස යන පීඩාකාරී රැකියා ජීවිතයේ නිස්සාර බව ද..?

දිය කිඳුරියගෙන් පෙන්වන්නෙ ඒ වෙහෙසටපත් වුණු පීඩිත මිනිසාගේ ආශාව බවට සංකේතනය වන ගැහැණිය ද? 

නිතර කෑගසමින් එහෙ මෙහෙ පියාඹන මුහුදු ලිහිණින්ගෙන් නිරූපණය වෙන්නෙ ඔහේ පාවෙන මිනිස් ජීවිත ද?

දිය කිඳුරි ගේ සද්දෙ නම් ආයෙ හීනෙනුත් ඇහේවි.. ඒ විලාපයෙ බියකරු බව වෙන Horror චිත්‍රපටයකින් අහන්න නොලැබෙන තරම් ඇඟේ මයිල් කෙලින් කරවන සුලු මහ බයානක එකක්...මේක රෑ දුටුව නපුරු හීනයක් වගේ මහ අඳුරු හැඟීමක් ඇතිකරවනව .. කොහොම වුණත් කලා නිර්මාණයක් විදිහට ඉහළින්ම තියන්න පුලුවන් චිත්‍රපටයක් මේක. රඟපෑම වගේම කැමරාකරණය Cinematography හැම අතින්ම ඉහළයි! Classic !

මේ චිත්‍රපටය වර්ගීකරණය වෙන්නෙ Horror ගණයට නම් ඒක මුල ඉඳන් අගටම හැම රූපරාමුවකින්ම වගේ බිහිසුණු බව දනවන විදිහෙ චිත්‍රපටයක් මට නම්. යමක් නොතේරුණත් බියකරු බවට හිතයට ඇති ආසාව නිසා පටලැවෙන්න හිතෙන පටලැවිල්ලක්..