ආදරය කරනකොට කෙනෙක් නිතරම විශාල අවදානමක් අරගන්නව. ඒ තවත් කෙනෙකුට තමන්ගේ ජීවිතයට ඇතුළ් වෙන්න ඉඩහැරීමෙන්. තමන්ගේ සිතුවිලි අතර ඉඩක් වෙන් කිරීමෙන්. තමන් මුළු හදවතින්ම අනෙකා ලඟදි නිරාවරණය වීමෙන්. තමන්ගෙ ප්‍රබල කම් වගේම දුබල කම් මොනවද කියල දැනගන්න ඉඩදීමෙන්. ඒක අවදානමක් වෙන්නෙ තමන්ව විනාශ කර දමන්න වුණත් අනෙකාට ඉඩ ලැබෙන නිසා. ප්‍රේම සම්බන්ධතාවක් ඇතුලෙ කෙනෙක් තමන්ගෙම කොටසක් අනෙකා වෙනුවෙන් වැය කරගන්නව නම් ඒ කැප කිරීම් අතුලෙ තමන් ජීවිතේ අහිමි වෙන කොටස නැවත ගොඩනගා ගන්න පුලුවන් එකිනෙකාගෙ උදව්වෙන් මයි.
Aamis 2019 අවුරුද්දෙ ඉන්දියාවේ ඈසෑම් භාෂාවෙන් නිමවුණු චිත්‍රපටයෙ යටිපෙළ මම දකින්නෙ ඒ විදිහට. මතුපිට තලයෙ අපි දකින්නෙ මාංශ වලින් හැදු ආහාර අනුභව කරන්න පුරුදු වෙලා ඉන්න මැදිවයසේ විවාහක වෛද්‍ය වරියක් සහ වෛද්‍ය ශිෂ්‍යයෙක් අතර කතාවක්. මේක ටිකක් අමුතු කතාවක්. අමුතු කියන්නෙ බොහෝ දේවල් ඉතාම සංකේතරෑපීව නිරෑපණය කරල තිබෙන නිසා. වෛද්‍යවරිය මේ තරුණයා ඈ ට ගෙනත් දෙන මාංශ වර්ගයක් අනුභව කිරීමෙන් සෑහෙන තෘප්තියක් ලබන බව පෙන්වනව. එතනදි වෙන්නෙ ඔවුන් දෙදෙනා අතරෙ සිදුවන කායික බැඳීමක් සංකේත අනුසාරයෙන් පෙන්වීමක් ද, නැත්නම් ඔහු ඇසුරේ ඇය ලබන අසීමිත සහනයද එයින් පෙන්වන්නෙ. සාමාන්‍යයෙන් ඉන්දියානු චිත්‍රපටයක දකින්න නොලැබෙන තරම් සියුම් කලාත්මක බවකින් පිරුණු වගේම බොහෝ ඉතාම සිනමාරෑපීව කවියක් වගේ රහ කරමින් විඳගත හැකි සහ මඟ හැර ගත නොගත යුතු සිනමාපටයක් Aamis.
No comments:
Post a Comment