The Platform (2019)

මේක The Platform චිත්‍රපටය බැලුවට පස්සෙ මට හිතුණ දෙයක්. හිතන්න එකිනෙකා නාඳුනන මිනිස්සු දහ දෙනෙක් ඉන්නව. කවුරුහරි කෙනෙක් මේ අය ඉන්න තැනකට සල්ලි ගොඩක් ගෙනත් තියල මෙහෙම කියනව. "මේ මුදල් ඔක්කොම අයිති ඔබට. ඒනිසා තමන් කැමති ප්‍රමාණයක් මෙතනින් අරගන්න". ඉන්පස්සෙ මොකක් වේවිද. එතන තියන මුදල් ප්‍රමාණය හරියට ගැණල දහදෙනාම සමානව බෙදාගනී ද. නැත්නම් එකිනෙකා පොරකාගෙන තමන්ට අතට අහුවෙන අහුවෙන තරම් සාක්කුවලට පුරවාගනී ද. බොහෝ වෙලාවට මිනිස්සු හැසිරෙන විදිහ අනුව දෙවනි එක වෙන්න ඉඩ තියන බව හිතන්න පුලුවන්. මොකද අපි දැකල තියනව මිනිස්සු පෝලිම් වල පුලුවන් තරම් තමන් ඉස්සරහට යන්න හදන හැටි. බස් වල, කෝච්චි වල සීට් එකක් අල්ලගන්න පොරකන හැටි. අඩු වැඩි වශයෙන් අපි හැමකෙනෙකුම එහෙම තමා ගොඩක් වෙලාවට. හොඳ උදාහරණයක් පහුගිය දවස් ටිකේ කොරෝනා අවදානම මතුවෙන්න පටන් ගත්තු දවස් වල මිනිස්සු කඩ සාප්පු සුද්ද වෙන්නම බඩු ගොඩගහගත්ත හැටි. කෙනෙක් තමන්ට පුලුවන් මට්ටමෙන් දේවල් මිලදී ගන්න එක ගැටලුවක් නෙමේ. ඒත් එහෙම කරන්නෙ තව කෙනෙකුට අවශ්‍ය ප්‍රමාණය අහිමි කරමින්, සීමාව ඉක්මවා යමින් නම් ඒක ගැටලුවක්. අවස්ථාව අනුව ඒක සාධාරණ බව කෙනෙක් තර්ක කරන්න පුලුවන් ඒත් ඒක හොද ද, නරකද, ස්වභාවිකද කියන දෙයට වඩා මිනිස්සු එහෙම ක්‍රියා කිරීමෙන් වෙන ප්‍රතිඵලය දිහා බලන්න ඕන. මේ පරිභෝජනය කියන තැනදි, අනෙක් හැම තැනදිම වගේ මිනිස්සු ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙ තමා පමණක් මුල් කරගෙන. මේක ගෝලීය වශයෙන් ආර්ථිකමය වශයෙන් බැලුවත් මේ අසීමිත උන්නතිකාමය, පරිභෝජනය නිසා පෘථිවියෙත්, පරිසර පද්ධතිවලත් පැවැත්ම අර්බුදයකට ගිහින් තියන බව නම් ඇත්ත. The Platform මේ කාරණය ඉතාම නිර්මාණාත්මකව සිනමාවට අරගත්ත චිත්‍රපටයක්.

මැදින් කුහරයක් තියන විදිහට, එකක් යට එකක් ගොඩනැගුව හිරගෙවල් සමූහයක් තියනව. හැම හිරකුටියකටම තියනව අංකයක්. පහළට කොයිතරම් හිරගෙවල් තියනවද කියන්න කවුරුවත් දන්නෙ නෑ, හැමදාම එකම වෙලාවට හිරගෙවල් වල උඩ ඉඳන් පහලට ගමන් කරනව කෑම මේසයක්. තමන්ගෙ කුටියට කෑම මේසය ආවම පුලුවන් තරම් කෑම මේසයෙන් අරගෙන කාගෙන කාගන යෑම හැම කෙනෙක් ම කරන්නෙ. ඒ හින්ද ඉහළ මට්ටම් වල ඉන්න අය කෑම මේසෙ උපරිම රස බුක්ති වින්දට ක්‍රමයෙන් පහළට යන්න යන්න ආහාර ප්‍රමාණය අඩු වෙනව. පහළම ඉන්න අයට ඉතුරු වෙන දෙයක් නැති තරම්. මාසයකට වරක් මේ හිරකරුවන් ඉන්න හිරකුටි මාරු කරනව. පහළ ඉන්න අය උඩ එනව උඩ අය පහළ යනව. කෑම මේසය එන වෙලාවට පහළ ඉඳන් ආව අය කෑම නොලැබුනු ඇරියස් අල්ලනව. ආයෙත් පහළට යන්කොට මොනවත් නෑ. මේ හිරකරුවන්ට තමන් කැමති ඕනෑම එක වාස්තුවක් පමණක් මෙතැනට අරගෙන එන්න පුලුවන්. පිහියක්, ලණුවක්, පුටුවක් වැනි දෙයක්. කිසි කෙනෙක් අරගෙන එන්න නොහිතපු දෙයක්, ඒ කියන්නෙ පොතක් අරගෙන එක්තරා හිරකාරයෙක් මෙතනට එන්නෙ ඔය අතරෙ. ඔහු අන් අයට සාපේක්ෂව වෙනස් චරිතයක්. ඔහුට ඕනැ කරනව කෑදර කම මුල්කරගත්ත මේ ක්‍රමය වෙනස් කරන්න. හැමෝටම සාධාරණව ආහාර ලබා දෙන්න. ඉතින් ඔහුගෙ මේ උත්සහය කොතනින්ද කෙළවර වෙන්නෙ?

The Platform චිත්‍රපටය නිර්මාණය වෙන්නෙ ස්පාඤ්ඤ භාෂාවෙන්. Sci Fi/ Thriller ගුණය මේ චිත්‍රපටයෙ ඉහළින්ම විඳගන්න පුලුවන්. සමහර දර්ශන බලා ඉන්නත් අපහසුයි. ස්පාඤ්ඤ බසින් නිපදවෙන Thriller චිත්‍රපට ගැන අමුතුවෙන් කිවයුතු නෑ නෙ. ඒ ශොනරයේ ඉතාම සිනමා නිර්මාණ ගණනාවක්ම නිර්මාණය වෙලා තියනව. සමූහයක් විදිහට මිනිස් වර්ගයා මේ මොහොතෙ මුහුණ දෙමින් ඉන්න ගැටලුවක් චිත්‍රපටයට වස්තු විෂය වෙලා ඇති බව පැහැදිලියි. වෙළඳ පොළ මුල් කරගත්ත ධනවාදී ආර්ථික ක්‍රමයක් ඇතුලෙ ඇතිවෙන සමාජ පංති විෂමතාවද මේ චිත්‍රපටයෙන් අපි දකින්නෙ ? ලිබරල්වාදි නිදහස් සමාජයක ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය කියන්නෙ ඇත්තටම පවතින යමක් ද? හැම කෙනෙකුටම සමානව සම්පත් බෙදීයන ක්‍රමයක් හදන්න පුලුවන් ද? පුලුවන් වුණත් ඒක කියන තරම් මානුෂික ද? චිත්‍රපටය නරඹන ඔබට හොයාගන්න ලැබේවි මේ ප්‍රශ්න වලට පිළිතුරක් නැත්නම් අලුතෙන් වෙනත් ප්‍රශ්නයක්.