ඔයා කේට් වෙන්න
මම ලියෝ වෙන්නම්..
මහ සාගරේ මැද
දෙකඩකට කැඩී ගිලෙනකොට
ටයිටැනික් නැව
ඇස් වලින් කඳුළු හල හල
රඟනා ඒ රැඟුම් නරඹන
මිනිස්සුන්ට
හිනා වෙමු අපි
තිරය පිටුපස්සෙ ඉඳගෙන....
දවසක
කිසිකෙනෙක් නොදකින
කිසිම කෙනෙකුට නොපෙනෙන
තැනකදි හමුවෙමු..
මූණට මූණ වාඩිවී ඉඳ
"ඉතින් මචන්" කියාගෙන
බීර අහුරක් බෙදාගෙන බොමු..
චිත්රපට ලෝකේ
ආගිය කතා අතරේ
හදවතේ ගැඹුරුම තැන්වල
මුලු ලොවට නොපෙනෙන්න
මුලු ලොවට නොදකින්න
වළ දැමුව සංවේදන
එකින් එක දිය කර හරිමු..
රඟපාන රඟුමකට
රතුපලස් මත්තේ
මෑනෙන කැමරා ඇස් වලට
පෙනෙන්නට තැවරූ හිනාවක
පිටුපස්සෙ හැංගුණු කඳුළු කැට
ඉවර වෙන තුරු අපි අඬමු..
අවසාන කඳුළත්
ගිලිහි පසු
ආයෙමත් හිනා වෙමු..
අවසානෙ
එකම එක වැළඳගැනුමකින්
වැළඳගෙන
ආපහු පැමිණි තැන්වලටම හැරී යමු..
පුළුවන් නම්..
පුළුවන් නම් විතරක්
ආයෙමත් දවසක
මෙන්න මේ විදිහට හමුවෙමු..
ඒ වෙනකන්
දෙනෝදාහක්
ඇස්වලට පේන්න රඟපාමු..
ඔයා කේට් වෙන්න
මම ලියෝ වෙන්නම්..
No comments:
Post a Comment