අරුමැසි කවි සමය....

මේ ගෙවෙන්නේ

බොහෝ හුරුපුරුදු මං පෙත්

නුහුරු ලෙස පෙනෙන සමයයි

හිතුමතේ අහසට වන්

හිතුවක්කාර වළාකුළු 

නොකල් වැසි වස්වන සමයයි

අහස වසිනායුරු දැක

හදවතේ අකුණු පුපුරන 

ඒ අකුණු සමයයි

නාඳුනන ඇස් දහසක් මැද

හඳුනන නාඳුනන ඇස් මඟහැරෙන

නාඳුනන සමයයි...

නොවරදින දුම්රිය 

බස්රථ 

හිතාමතම වරදින සමයයි..

මේ ගෙවෙන්නේ

හිස් කඩදාසි පිටු පුරා

වකාරෙට කවි ලියවෙනා

ඒ අරුම සමයයි...