නිදහසේ පියාසර කරන කුරුල්ලනි මේ ඔබටය...

මද සුලඟ මෙන් කුණාටුද

අත්තටු දෙකට උරුමය..

පය තියු තියු තැන් වල

පිහාටු වල සුවඳ ය..

හීන් හොට අග විවරව

නැගෙන ගී හඬ මියුරුය...

අහස යට ඕනැ දුක සැපක්

කුරුල්ලන්ට පුරුදුය..

අතු ඉති අතර නිවහන

මල් රොන් වලින් නොඅඩුය..

තටු දිගඅරින නිදහස

අහසත් බිමත් එකමය..

ඈත ගුවනේ ඉඳන්

පෙනෙන ලොව මහරුය..

ඉතින් උන් කවියන්

නොවුණොත් ඒක පුදුමය...