යාන්තම් සුළඟටත් ඇරෙන
අර පුංචි කවුලුව අසල නවතිමි
තවත් පර මලක් හීන් හඬකින් සැලෙයි
උඳුපියලි පොලවේ කෙනෙක් පියවර තබයි
අවු රැස් වැදී තුරු සෙවණ සිහිලස බිඳෙයි..
ඔබ කොතැන කෙලෙස දැයි සිතුවිලි පිරෙයි..
දිගැර වත් පොත
පෙරලා බලමි පිටු එකිනෙක
කලබලෙන් කුරුටුගෑ
Only me වදනතර
පරිස්සම් කර තැබූ ඔබ දෙස..
යලිත් පැමිණ
ඔබෙ පිටුවට
විමසා බලමි
යමක් ඇත්දැයි
කිසිවක් නැත එහි
කිසිවක්ම නැත...
බොහෝ කලකින්
ආගිය සලකුණකුදු නැත..
විමසන්නෙද ඔබත්
එලෙසම...
සිනාසෙන්නෙද නැතිනම්
සෙල්ෆි පින්තුරයකට
සිරගත කර මා
කිසිවෙකුට
නොපෙනෙන
කිසිවෙකුත්
නොදකින
Only me
ලස්සනයි
ReplyDeleteස්තූතියි!
Delete