සිතන මිනිසා

සිටින්නේ මිනිසෙක්

පැරිසියේ.. ඒ මහා නගරයේ

කෞතුකාගාරයක් ඉදිරිපස

වාඩිවී ශෛලමය අසුනක...

නමාගත් පිටි අත්ල මත

තමාගෙන නිකට..

කල්පනාවේ යෙදෙන...

ගල් යුගයේ බිහිව

යකඩ යුගයත් පසුකර

එඬේරික යුගයේ ජලයෙන් පෙඟුණ

පාෂාණයෙන් නිර්මිතව 

සිතයි ඔහු තවම

කාර්මික යුගයේ සිට..

නොයෙක් සියතුන්ද

සමනලුන්

පියාඹායත් ඔහුගෙ හිස මතින්..

යති ඉහළටම

මිනිසුන්

සිව්දිසාවෙන් පැමිණ

තුරු හිස්වලිනුත් ඉහළට

පඩිපේළි නැග 

පඩිපේළි නැග

ඔහු ඉදිරිපිට...

මොහු කවර නම් මිනිසෙක් ද?

හද පිරුණු හැඟුමින්

ලොව දකින කවියෙක් ද?

පුබුදවා නුවණ

කළඹවා තාර්කික මනස

සිතන දාර්ශනිකයෙක් ද?

නොමැති නම්

අග හිඟ කමෙන්

ණය බරින් පීඩිතව

ගෙවා ගනු කෙළෙසදයි හෙට දවස

සිතමින් සිටින

නගර වැසියෙක් ද?

වළාකුළු කැබලි කැබලිව

හැඩිව ගිය අහසේ

බැස ‍යයි සැඳෑකල රතු හිරු

අවරගිර.. 

සැඟව යයි සෙමෙන්

ඒ සිතන මිනිසා

නගරයේ

ගොඩනැගිලි වල

විසල් සෙවණැලි තුළ..



The Thinker