ඉඩෝරය අවසන

ඉනික්බිති

දිගු ඉඩෝර සමය නිම කර

සිහිල් වැහි පොදක් සේ

ඔබ පැමිණ

යලිත් මා වසා ගනු ලැබිණ....

සියොළඟම පිරිමදින

ඔබෙ සියුමැලි ඇඟිලි තුඩ වැදී 

හදවතේ එක් වෙණ තතක්

ඉසියුම්ව හඬනැගිණ....

මා සිතේ

මියයමින් තිබු 

යම් දෙයකට

ඉන් යලිත් පණ ලැබින...

සියලු සංතාප වේදනා

ඔබෙ සුසුමක් සමග පැටලී

ඈතකට බොහෝ ඈතකට

ගෙන යනු ලැබිණ.