Thursday, May 3, 2018

උද්‍යාන පාලක


පයට පෑගුණත් 
මල් දරන
තණකොළ ද

හිතු හිතූ අතට
නිදහසේ දළු දමන
නොයෙක පඳුරු ද

තියුණු විසිකැති තුඩින් 
මෙල්ල කර
ආවෙමි 
අද ද.....

භූගතව ඉතිරි වුණ 
තණකොළ මුලක් දෙකක්
හුස්මගන්නා
හඬ ද..

මහ උන් 
ඉතුරු කර ගිය බිජුවට 
උනුන් හා හිනාවෙන  හඬ ද
සිහිනෙනුන් අසමි
නිතර..






Posted by at
Labels:

2 comments:

  1. IromaniMay 4, 2018 at 11:42 AM

    හැමෝටම එහෙම ඇහෙන්නේ නෑ රන්දික.ඒ හඩ අහන්න පුළුවන් හිතකුත් තියෙන්න ඕනි.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Hashan Randika DiasMay 5, 2018 at 11:56 AM

      මේක තමන්ගෙම හිත ඇතුලෙන් ඇහනෙ හඩක් වෙන්න බැරිද....මොකද ඔහු නිතරම බයෙන් පසුවෙන්නෙ මොනව වේවිද කියල...

      Delete

Subscribe to: Post Comments (Atom)