ඈත දියඹේ ඇදී
හබලකුත් අත නැතී
කැඩුණු ඔරුවක නැගී
ඔහේ පාවෙමු අපී...
ඇස දකින මානෙක
නොමැත ගොඩබමක්
කැලති කැලතී හැපෙයි
නැගෙන දිය රලත්
සුදෝ සුදු පෙන බිදිති
සුලගෙ මුසු කලත්
ලවණ දිය තලාවක
පිබිදෙයිද මලක්...
හුරු පුරුදු ලුණු රසකි
හමන සුළඟ ද
නිමක් නැති සයුර ලඟ
දැවෙයි පවසද
මග කියන තරුවකුදු
නොමැති අහසක
මග නොමග සොයාගනු
ඉතින් කොහොමට....
ඈත දියඹේ ඇදී
හබලකුත් අත නැතී
කැඩුණු ඔරුවක නැගී
ඔහේ පාවෙමු අපී...
No comments:
Post a Comment